Ancient Greek-English Dictionary Language

διατελέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διατελέω διατελέσω

Structure: δια (Prefix) + τελέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring quite to an end, accomplish
  2. to continue being or doing, to continue, to continue, go on, persevere, to live on

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελῶ διατελεῖς διατελεῖ
Dual διατελεῖτον διατελεῖτον
Plural διατελοῦμεν διατελεῖτε διατελοῦσιν*
SubjunctiveSingular διατελῶ διατελῇς διατελῇ
Dual διατελῆτον διατελῆτον
Plural διατελῶμεν διατελῆτε διατελῶσιν*
OptativeSingular διατελοῖμι διατελοῖς διατελοῖ
Dual διατελοῖτον διατελοίτην
Plural διατελοῖμεν διατελοῖτε διατελοῖεν
ImperativeSingular διατέλει διατελείτω
Dual διατελεῖτον διατελείτων
Plural διατελεῖτε διατελούντων, διατελείτωσαν
Infinitive διατελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελων διατελουντος διατελουσα διατελουσης διατελουν διατελουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελοῦμαι διατελεῖ, διατελῇ διατελεῖται
Dual διατελεῖσθον διατελεῖσθον
Plural διατελούμεθα διατελεῖσθε διατελοῦνται
SubjunctiveSingular διατελῶμαι διατελῇ διατελῆται
Dual διατελῆσθον διατελῆσθον
Plural διατελώμεθα διατελῆσθε διατελῶνται
OptativeSingular διατελοίμην διατελοῖο διατελοῖτο
Dual διατελοῖσθον διατελοίσθην
Plural διατελοίμεθα διατελοῖσθε διατελοῖντο
ImperativeSingular διατελοῦ διατελείσθω
Dual διατελεῖσθον διατελείσθων
Plural διατελεῖσθε διατελείσθων, διατελείσθωσαν
Infinitive διατελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελουμενος διατελουμενου διατελουμενη διατελουμενης διατελουμενον διατελουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελέσω διατελέσεις διατελέσει
Dual διατελέσετον διατελέσετον
Plural διατελέσομεν διατελέσετε διατελέσουσιν*
OptativeSingular διατελέσοιμι διατελέσοις διατελέσοι
Dual διατελέσοιτον διατελεσοίτην
Plural διατελέσοιμεν διατελέσοιτε διατελέσοιεν
Infinitive διατελέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελεσων διατελεσοντος διατελεσουσα διατελεσουσης διατελεσον διατελεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελέσομαι διατελέσει, διατελέσῃ διατελέσεται
Dual διατελέσεσθον διατελέσεσθον
Plural διατελεσόμεθα διατελέσεσθε διατελέσονται
OptativeSingular διατελεσοίμην διατελέσοιο διατελέσοιτο
Dual διατελέσοισθον διατελεσοίσθην
Plural διατελεσοίμεθα διατελέσοισθε διατελέσοιντο
Infinitive διατελέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελεσομενος διατελεσομενου διατελεσομενη διατελεσομενης διατελεσομενον διατελεσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἢ γὰρ οὐχ ὁρᾷσ, ὡσ ὁ μὲν στρατιώτησ τὰ ὅπλα θεὶσ πέπαυται τῆσ πολεμικῆσ μανίασ, τοῦ μὲν ἔπειτα γηθόσυνοι θεράποντεσ ἀπ’ ὤμων τεύχε’ ἕλοντο καὶ κάθηται τῶν ἄλλων ἀπόλεμοσ θεατήσ, ταυτὶ δὲ τὰ βακχικὰ καὶ κορυβαντικὰ σκιρτήματα τὸν ῥυθμὸν μεταβάλλοντεσ ἐκ τροχαίου καὶ τὸ μέλοσ ἐκ Φρυγίου πραΰνουσι καὶ καταπαύουσιν, ὡσ δ’ αὔτωσ ἡ Πυθία τοῦ τρίποδοσ ἐκβᾶσα καὶ τοῦ πνεύματοσ ἐν γαλήνῃ καὶ ἡσυχίᾳ διατελεῖ; (Plutarch, Amatorius, section 16 2:11)
  • "ὁ γὰρ ὡσ ἀληθῶσ ἐρωτικὸσ ἐκεῖ γενόμενοσ καὶ τοῖσ καλοῖσ ὁμιλήσασ, ᾗ θέμισ, ἐπτέρωται καὶ κατωργίασται καὶ διατελεῖ περὶ τὸν αὑτοῦ θεὸν ἄνω χορεύων καὶ συμπεριπολῶν, ἄχρι οὗ πάλιν εἰσ τοὺσ Σελήνησ καὶ Ἀφροδίτησ λειμῶνασ ἐλθὼν καὶ καταδαρθὼν ἑτέρασ ἄρχηται γενέσεωσ. (Plutarch, Amatorius, section 20 2:12)
  • Πλάτων δὲ θαυμαζόμενοσ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ὡσ καὶ σεμνότητι βίου διενεγκὼν καὶ δυνάμει λόγων καὶ πειθοῖ πάντασ ὑπεράρασ τοὺσ ἐν φιλοσοφίᾳ γεγονότασ, ὑπὸ τῶν φασκόντων δεινῶν εἶναι τὰ πολιτικὰ μικροῦ δεῖν χλευαζόμενοσ καὶ κωμῳδούμενοσ διατελεῖ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 189:1)
  • "καὶ ταῦθ’ οὕτωσ ἀρχαῖα καὶ παλαιὰ παρ’ ἡμῖν, ὥστε τὸ παράπαν οὐδεὶσ οἶδεν οὔτε τοῦ χρόνου τὴν ἀρχὴν οὔτε τὸν θέντα πρῶτον, ἀλλὰ τὸν ἄπειρον αἰῶνα διατελεῖ νενομισμένα. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 27 2:2)
  • ἐνθουσιᾷ γὰρ ὅταν ἅψηται τοῦ Κλεομένουσ, ὑπ’ εὐνοίασ, καὶ καθάπερ ἐν δίκῃ τῇ ἱστορίᾳ τῷ μὲν ἀντιδικῶν διατελεῖ, τῷ δὲ συναγορεύων. (Plutarch, Aratus, chapter 38 8:2)
  • ὥσπερ [γὰρ] ὁ ἥλιοσ πᾶσαν τὴν οἰκουμ[ένη]ν ἐπέρχεται, τὰ[σ μὲν] ὡρ́ασ διακρίνων [εἰσ τὸ π]ρέπον καὶ καλῶ[σ πάντα καθ]ιστάσ, τοῖσ δὲ σ[ώφροσι καὶ ἐπ]ιεικέσι τ[ῶν ἀνθρώπ]ων ἐπιμ[ελούμενοσ κ]αὶ γεν[έσεωσ καὶ τροφῆ]σ καὶ [καρπ]ῶν κ[αὶ τῶν ἄ]λλων ἁ[πά]ντων τῶν εἰσ τὸν β[ίο]ν χρησίμων, οὕτωσ καὶ ἡ πόλισ ἡμῶν διατελε[ῖ το]ὺσ μὲν κακοὺσ κολάζο[υσα, τοῖσ] δὲ δικαίοισ β[οηθοῦσα], τὸ δὲ ἴσον ἀν[τὶ τῆσ ἀδι]κίασ ἅπασιν [ἀπονέμουσα, τ]οῖσ δὲ ἰδί[οισ κινδύνοισ κα]ὶ δαπάναι[σ κοινὴν ἄδει]αν τοῖσ Ἕλλη[σιν παρασκευ]άζουσα. (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 5:1)

Synonyms

  1. to bring quite to an end

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION