Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διατειχίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διατειχίζω διατειχιῶ

Structure: δια (Prefix) + τειχίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cut off and fortify by a wall
  2. to divide as by a wall

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατειχίζω διατειχίζεις διατειχίζει
Dual διατειχίζετον διατειχίζετον
Plural διατειχίζομεν διατειχίζετε διατειχίζουσιν*
SubjunctiveSingular διατειχίζω διατειχίζῃς διατειχίζῃ
Dual διατειχίζητον διατειχίζητον
Plural διατειχίζωμεν διατειχίζητε διατειχίζωσιν*
OptativeSingular διατειχίζοιμι διατειχίζοις διατειχίζοι
Dual διατειχίζοιτον διατειχιζοίτην
Plural διατειχίζοιμεν διατειχίζοιτε διατειχίζοιεν
ImperativeSingular διατείχιζε διατειχιζέτω
Dual διατειχίζετον διατειχιζέτων
Plural διατειχίζετε διατειχιζόντων, διατειχιζέτωσαν
Infinitive διατειχίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατειχιζων διατειχιζοντος διατειχιζουσα διατειχιζουσης διατειχιζον διατειχιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατειχίζομαι διατειχίζει, διατειχίζῃ διατειχίζεται
Dual διατειχίζεσθον διατειχίζεσθον
Plural διατειχιζόμεθα διατειχίζεσθε διατειχίζονται
SubjunctiveSingular διατειχίζωμαι διατειχίζῃ διατειχίζηται
Dual διατειχίζησθον διατειχίζησθον
Plural διατειχιζώμεθα διατειχίζησθε διατειχίζωνται
OptativeSingular διατειχιζοίμην διατειχίζοιο διατειχίζοιτο
Dual διατειχίζοισθον διατειχιζοίσθην
Plural διατειχιζοίμεθα διατειχίζοισθε διατειχίζοιντο
ImperativeSingular διατειχίζου διατειχιζέσθω
Dual διατειχίζεσθον διατειχιζέσθων
Plural διατειχίζεσθε διατειχιζέσθων, διατειχιζέσθωσαν
Infinitive διατειχίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατειχιζομενος διατειχιζομενου διατειχιζομενη διατειχιζομενης διατειχιζομενον διατειχιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατειχίω διατειχίεις διατειχίει
Dual διατειχίειτον διατειχίειτον
Plural διατειχίουμεν διατειχίειτε διατειχίουσιν*
OptativeSingular διατειχίοιμι διατειχίοις διατειχίοι
Dual διατειχίοιτον διατειχιοίτην
Plural διατειχίοιμεν διατειχίοιτε διατειχίοιεν
Infinitive διατειχίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατειχιων διατειχιουντος διατειχιουσα διατειχιουσης διατειχιουν διατειχιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατειχίουμαι διατειχίει, διατειχίῃ διατειχίειται
Dual διατειχίεισθον διατειχίεισθον
Plural διατειχιοῦμεθα διατειχίεισθε διατειχίουνται
OptativeSingular διατειχιοίμην διατειχίοιο διατειχίοιτο
Dual διατειχίοισθον διατειχιοίσθην
Plural διατειχιοίμεθα διατειχίοισθε διατειχίοιντο
Infinitive διατειχίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατειχιουμενος διατειχιουμενου διατειχιουμενη διατειχιουμενης διατειχιουμενον διατειχιουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διετείχιζον διετείχιζες διετείχιζεν*
Dual διετειχίζετον διετειχιζέτην
Plural διετειχίζομεν διετειχίζετε διετείχιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διετειχιζόμην διετειχίζου διετειχίζετο
Dual διετειχίζεσθον διετειχιζέσθην
Plural διετειχιζόμεθα διετειχίζεσθε διετειχίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ Κάσσιοσ τὴν ὁρμὴν τοῦ Ἀντωνίου μανιώδη οὖσαν ὁρῶν διετείχιζεν, ὃ ἔτι μόνον αὐτοῖσ ἔλειπεν ἐσ τὸ ἕλοσ ἀπὸ τοῦ στρατόπέδου, διὰ στενότητα ὑπεροφθέν, ὡσ μηδὲν ἔτι ἀτείχιστον εἶναι πλὴν κατὰ πλευρὰσ Βρούτῳ μὲν τὰ ἀπόκρημνα, Κασσίῳ δὲ τὸ ἕλοσ καὶ τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῷ ἕλει· (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 14 1:11)

Synonyms

  1. to cut off and fortify by a wall

  2. to divide as by a wall

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION