διαιτάω
α-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διαιτάω
Structure:
διαιτά
(Stem)
+
ω
(Ending)
Etym.: Note the bizarre perfect
Sense
- to feed in a certain way, to diet
- to lead a certain course of life, to live, to live in the observance of
- to be arbiter or umpire
- to determine, decide
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καίτοι οὕτω τινὲσ ἀναίσχυντοι τῶν οἰκείων τῶν τουτουί, ὥστε ἐτόλμησαν μαρτυρῆσαι ὡσ ὁ μὲν Κάλλιπποσ ὁρ́κον τῷ πατρὶ δοίη, ὁ δὲ πατὴρ οὐκ ἐθέλοι ὀμόσαι παρὰ τῷ Λυσιθείδῃ, καὶ οἰόνται ὑμᾶσ πείσειν ὡσ ὁ Λυσιθείδησ, οἰκεῖοσ μὲν ὢν τῷ Καλλίππῳ διαιτῶν δὲ τὴν δίαιταν, ἀπέσχετ’ ἂν μὴ οὐκ εὐθὺσ τοῦ πατρὸσ καταδιαιτῆσαι, αὐτοῦ γε ἑαυτῷ μὴ ’θέλοντοσ δικαστοῦ γενέσθαι τοῦ πατρόσ. (Demosthenes, Speeches 51-61, 19:2)
- τὴν δὲ πλείστην διατριβὴν ἐν τῷ δικάζειν ἐποιεῖτο, πόλεων καὶ βασιλέων ἀμφισβητήματα διαιτῶν, ἐφ’ ἃ δὲ αὐτὸσ οὐκ ἐξικνεῖτο, πέμπων τοὺσ φίλουσ, ὥσπερ Ἀρμενίοισ καὶ Πάρθοισ περὶ ἧσ διεφέροντο χώρασ τὴν κρίσιν ποιησαμένοισ ἐπ’ αὐτῷ τρεῖσ ἀπέστειλε κριτὰσ καὶ διαλλακτάσ. (Plutarch, Pompey, chapter 39 3:1)
- τῶν δ’ εἰσ ἀλλήλουσ ἀδικημάτων οὐ χρονίουσ ἀλλὰ ταχείασ ἐποιεῖτο τὰσ κρίσεισ τὰ μὲν αὐτὸσ διαιτῶν, τὰ δ’ ἄλλοισ ἐπιτρέπων, καὶ τὰσ τιμωρίασ αὐτῶν πρὸσ τὰ μεγέθη τῶν ἁμαρτημάτων ἐποιεῖτο. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 29 1:1)
- οὗτοσ διαιτῶν ἡμῖν ὁ Στράτων, ἐπειδή ποθ’ ἧκεν ἡ κυρία, πάντα δ’ ἤδη διεξεληλύθει ταῦτα τἀκ τῶν νόμων, ὑπωμοσίαι καὶ παραγραφαί, καὶ οὐδὲν ἔτ’ ἦν ὑπόλοιπον, τὸ μὲν πρῶτον ἐπισχεῖν ἐδεῖτό μου τὴν δίαιταν, ἔπειτ’ εἰσ τὴν ὑστεραίαν ἀναβαλέσθαι· (Demosthenes, Speeches 21-30, 110:1)
- Ὡσ δ’ ἔν τινι καταγωγῇ περὶ ξενίασ ἔριδοσ αὐτῷ καὶ τῷ ταμίᾳ γενομένησ ὁ Φλάκκοσ διαιτῶν οὐδὲν ἐσ τιμὴν ἐπεσήμηνε τοῦ Φιμβρίου, χαλεπήνασ ὁ Φιμβρίασ ἠπείλησεν ἐσ Ῥώμην ἐπανελεύσεσθαι. (Appian, The Foreign Wars, chapter 8 2:1)
