Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαγγέλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαγγέλλω διαγγελῶ διήγγειλα

Structure: δι (Prefix) + ἀγγέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to give notice by a messenger, to send as a message, to noise abroad, proclaim, to order, to pass, from man to man, inform one another

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγγέλλω διαγγέλλεις διαγγέλλει
Dual διαγγέλλετον διαγγέλλετον
Plural διαγγέλλομεν διαγγέλλετε διαγγέλλουσιν*
SubjunctiveSingular διαγγέλλω διαγγέλλῃς διαγγέλλῃ
Dual διαγγέλλητον διαγγέλλητον
Plural διαγγέλλωμεν διαγγέλλητε διαγγέλλωσιν*
OptativeSingular διαγγέλλοιμι διαγγέλλοις διαγγέλλοι
Dual διαγγέλλοιτον διαγγελλοίτην
Plural διαγγέλλοιμεν διαγγέλλοιτε διαγγέλλοιεν
ImperativeSingular διάγγελλε διαγγελλέτω
Dual διαγγέλλετον διαγγελλέτων
Plural διαγγέλλετε διαγγελλόντων, διαγγελλέτωσαν
Infinitive διαγγέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγγελλων διαγγελλοντος διαγγελλουσα διαγγελλουσης διαγγελλον διαγγελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγγέλλομαι διαγγέλλει, διαγγέλλῃ διαγγέλλεται
Dual διαγγέλλεσθον διαγγέλλεσθον
Plural διαγγελλόμεθα διαγγέλλεσθε διαγγέλλονται
SubjunctiveSingular διαγγέλλωμαι διαγγέλλῃ διαγγέλληται
Dual διαγγέλλησθον διαγγέλλησθον
Plural διαγγελλώμεθα διαγγέλλησθε διαγγέλλωνται
OptativeSingular διαγγελλοίμην διαγγέλλοιο διαγγέλλοιτο
Dual διαγγέλλοισθον διαγγελλοίσθην
Plural διαγγελλοίμεθα διαγγέλλοισθε διαγγέλλοιντο
ImperativeSingular διαγγέλλου διαγγελλέσθω
Dual διαγγέλλεσθον διαγγελλέσθων
Plural διαγγέλλεσθε διαγγελλέσθων, διαγγελλέσθωσαν
Infinitive διαγγέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγγελλομενος διαγγελλομενου διαγγελλομενη διαγγελλομενης διαγγελλομενον διαγγελλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγγελῶ διαγγελεῖς διαγγελεῖ
Dual διαγγελεῖτον διαγγελεῖτον
Plural διαγγελοῦμεν διαγγελεῖτε διαγγελοῦσιν*
OptativeSingular διαγγελοῖμι διαγγελοῖς διαγγελοῖ
Dual διαγγελοῖτον διαγγελοίτην
Plural διαγγελοῖμεν διαγγελοῖτε διαγγελοῖεν
Infinitive διαγγελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγγελων διαγγελουντος διαγγελουσα διαγγελουσης διαγγελουν διαγγελουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγγελοῦμαι διαγγελεῖ, διαγγελῇ διαγγελεῖται
Dual διαγγελεῖσθον διαγγελεῖσθον
Plural διαγγελούμεθα διαγγελεῖσθε διαγγελοῦνται
OptativeSingular διαγγελοίμην διαγγελοῖο διαγγελοῖτο
Dual διαγγελοῖσθον διαγγελοίσθην
Plural διαγγελοίμεθα διαγγελοῖσθε διαγγελοῖντο
Infinitive διαγγελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγγελουμενος διαγγελουμενου διαγγελουμενη διαγγελουμενης διαγγελουμενον διαγγελουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆγγελλον διῆγγελλες διῆγγελλεν*
Dual διήγγελλετον διηγγε͂λλετην
Plural διήγγελλομεν διήγγελλετε διῆγγελλον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηγγε͂λλομην διήγγελλου διήγγελλετο
Dual διήγγελλεσθον διηγγε͂λλεσθην
Plural διηγγε͂λλομεθα διήγγελλεσθε διήγγελλοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆγγειλα διῆγγειλας διῆγγειλεν*
Dual διήγγειλατον διηγγεῖλατην
Plural διήγγειλαμεν διήγγειλατε διῆγγειλαν
SubjunctiveSingular διαγγείλω διαγγείλῃς διαγγείλῃ
Dual διαγγείλητον διαγγείλητον
Plural διαγγείλωμεν διαγγείλητε διαγγείλωσιν*
OptativeSingular διαγγείλαιμι διαγγείλαις διαγγείλαι
Dual διαγγείλαιτον διαγγειλαίτην
Plural διαγγείλαιμεν διαγγείλαιτε διαγγείλαιεν
ImperativeSingular διάγγειλον διαγγειλάτω
Dual διαγγείλατον διαγγειλάτων
Plural διαγγείλατε διαγγειλάντων
Infinitive διαγγείλαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγγειλᾱς διαγγειλαντος διαγγειλᾱσα διαγγειλᾱσης διαγγειλαν διαγγειλαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηγγεῖλαμην διήγγειλω διήγγειλατο
Dual διήγγειλασθον διηγγεῖλασθην
Plural διηγγεῖλαμεθα διήγγειλασθε διήγγειλαντο
SubjunctiveSingular διαγγείλωμαι διαγγείλῃ διαγγείληται
Dual διαγγείλησθον διαγγείλησθον
Plural διαγγειλώμεθα διαγγείλησθε διαγγείλωνται
OptativeSingular διαγγειλαίμην διαγγείλαιο διαγγείλαιτο
Dual διαγγείλαισθον διαγγειλαίσθην
Plural διαγγειλαίμεθα διαγγείλαισθε διαγγείλαιντο
ImperativeSingular διάγγειλαι διαγγειλάσθω
Dual διαγγείλασθον διαγγειλάσθων
Plural διαγγείλασθε διαγγειλάσθων
Infinitive διαγγείλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγγειλαμενος διαγγειλαμενου διαγγειλαμενη διαγγειλαμενης διαγγειλαμενον διαγγειλαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • σὺ δὲ ὑπ̓ αὐτοῦ μεμαστιγωμένοσ διάγγελλε πᾶσι τὸ μεγαλεῖον τοῦ Θεοῦ κράτοσ. ταῦτα δὲ εἰπόντεσ ἀφανεῖσ ἐγένοντο. (Septuagint, Liber Maccabees II 3:34)
  • Πευθῆνασ μέντοι ἐν αὐτῇ Ῥώμῃ κατεστήσατο πάνυ πολλοὺσ τῶν συνωμοτῶν, οἳ τὰσ ἑκάστου γνώμασ διήγγελλον αὐτῷ καὶ τὰσ ἐρωτήσεισ προεμήνυον καὶ ὧν μάλιστα ἐφίενται, ὡσ ἕτοιμον αὐτὸν πρὸσ τὰσ ἀποκρίσεισ καὶ πρὶν ἥκειν τοὺσ πεμπομένουσ καταλαμβάνεσθαι. (Lucian, Alexander, (no name) 37:1)
  • φῆμαι γὰρ ἡμῖν διήγγελλον οἱᾶ ἔλεγεν εἰσ τὰ πλήθη καθ’ ἡμῶν. (Lucian, Piscator, (no name) 14:14)
  • Δαναί̈δαι δ’ ἀφιέναι ναῦσ διήγγελλον, μάτην δὲ μὴ πονεῖν ἐν Αὐλίδι. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:3)
  • διήγγελλον δὲ τὰ γεγονότα καὶ τοῖσ κατὰ τὴν Γαλιλαίαν πᾶσαν ἐρεθίσαι καὶ τούτουσ κατὰ τῶν Τιβεριέων διὰ σπουδῆσ ἔχοντεσ, παρεκάλουν τε πλείστουσ συναχθέντασ ἀφικέσθαι πρὸσ αὐτούσ, ἵνα μετὰ γνώμησ τοῦ στρατηγοῦ πράττωσιν τὸ δόξαν. (Flavius Josephus, 117:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION