Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δημαγωγέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δημαγωγέω

Structure: δημαγωγέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from dhmagwgo/s

Sense

  1. to lead the people
  2. to win by popular arts

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δημαγώγω δημαγώγεις δημαγώγει
Dual δημαγώγειτον δημαγώγειτον
Plural δημαγώγουμεν δημαγώγειτε δημαγώγουσιν*
SubjunctiveSingular δημαγώγω δημαγώγῃς δημαγώγῃ
Dual δημαγώγητον δημαγώγητον
Plural δημαγώγωμεν δημαγώγητε δημαγώγωσιν*
OptativeSingular δημαγώγοιμι δημαγώγοις δημαγώγοι
Dual δημαγώγοιτον δημαγωγοίτην
Plural δημαγώγοιμεν δημαγώγοιτε δημαγώγοιεν
ImperativeSingular δημαγῶγει δημαγωγεῖτω
Dual δημαγώγειτον δημαγωγεῖτων
Plural δημαγώγειτε δημαγωγοῦντων, δημαγωγεῖτωσαν
Infinitive δημαγώγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δημαγωγων δημαγωγουντος δημαγωγουσα δημαγωγουσης δημαγωγουν δημαγωγουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δημαγώγουμαι δημαγώγει, δημαγώγῃ δημαγώγειται
Dual δημαγώγεισθον δημαγώγεισθον
Plural δημαγωγοῦμεθα δημαγώγεισθε δημαγώγουνται
SubjunctiveSingular δημαγώγωμαι δημαγώγῃ δημαγώγηται
Dual δημαγώγησθον δημαγώγησθον
Plural δημαγωγώμεθα δημαγώγησθε δημαγώγωνται
OptativeSingular δημαγωγοίμην δημαγώγοιο δημαγώγοιτο
Dual δημαγώγοισθον δημαγωγοίσθην
Plural δημαγωγοίμεθα δημαγώγοισθε δημαγώγοιντο
ImperativeSingular δημαγώγου δημαγωγεῖσθω
Dual δημαγώγεισθον δημαγωγεῖσθων
Plural δημαγώγεισθε δημαγωγεῖσθων, δημαγωγεῖσθωσαν
Infinitive δημαγώγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δημαγωγουμενος δημαγωγουμενου δημαγωγουμενη δημαγωγουμενης δημαγωγουμενον δημαγωγουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδημαγῶγουν ἐδημαγῶγεις ἐδημαγῶγειν*
Dual ἐδημαγώγειτον ἐδημαγωγεῖτην
Plural ἐδημαγώγουμεν ἐδημαγώγειτε ἐδημαγῶγουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδημαγωγοῦμην ἐδημαγώγου ἐδημαγώγειτο
Dual ἐδημαγώγεισθον ἐδημαγωγεῖσθην
Plural ἐδημαγωγοῦμεθα ἐδημαγώγεισθε ἐδημαγώγουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢ καθάπερ τῷ δεξιοῦσθαι καὶ παρακαλεῖν καὶ ὑποπίπτειν, οὕτω τῇ γυμνότητι ταπεινοῦντεσ ἑαυτοὺσ ἐδημαγώγουν; (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 49 1:3)
  • ἢ καθάπερ τῷ δεξιοῦσθαι καὶ παρακαλεῖν καὶ ὑποπίπτειν, οὕτω τῇ γυμνότητι ταπεινοῦντεσ ἑαυτοὺσ ἐδημαγώγουν; (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 49 2:2)
  • τὸν ὄχλον ἐδημαγώγουν, καὶ ἐν ὅσαισ ὀλιγαρχίαισ οὐχ οὗτοι αἱροῦνται τὰσ ἀρχὰσ ἐξ ὧν οἱ ἄρχοντέσ εἰσιν, ἀλλ’ αἱ μὲν ἀρχαὶ ἐκ τιμημάτων μεγάλων εἰσὶν ἢ ἑταιριῶν, αἱροῦνται δ’ οἱ ὁπλῖται ἢ ὁ δῆμοσ, ὅπερ ἐν Ἀβύδῳ συνέβαινεν, καὶ ὅπου τὰ δικαστήρια μὴ ἐκ τοῦ πολιτεύματόσ ἐστι ‐ δημαγωγοῦντεσ γὰρ πρὸσ τὰσ κρίσεισ μεταβάλλουσι τὴν πολιτείαν, ὅπερ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ ἐγένετο τῇ ἐν τῷ Πόντῳ ‐ ἔτι δ’ ὅταν ἔνιοι εἰσ ἐλάττουσ ἕλκωσι τὴν ὀλιγαρχίαν· (Aristotle, Politics, Book 5 103:1)
  • τούτου δ’ αἴτιον ὅτι τοῖσ ἀρχομένοισ ἐχρῶντο μετρίωσ καὶ πολλὰ τοῖσ νόμοισ ἐδούλευον, καὶ διὰ τὸ πολεμικὸσ γενέσθαι Κλεισθένησ οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητοσ, καὶ τὰ πολλὰ ταῖσ ἐπιμελείαισ ἐδημαγώγουν. (Aristotle, Politics, Book 5 325:4)
  • τὸ δὲ πλῆθοσ ἐδημαγώγουν Ἀλέξανδρόσ τε καὶ Μνασέασ ἀναμιμνήσκοντεσ, ὅτι καὶ Μιθριδάτησ πλέοσι ναυσὶν ἐπιπλεύσειε τῇ Ῥόδῳ καὶ Δημήτριοσ ἔτι πρὸ τοῦ Μιθριδάτου. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 9 2:7)

Synonyms

  1. to lead the people

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION