뜻

1. to lead the people
2. to win by popular arts

예문

• οὐδετέραν μὲν οὖν ἐπαινετέον ὁ δὲ δημαγωγῶν καὶ χαριζόμενοσ τῶν ὅπωσ οὐ δόξουσι δημαγωγεῖν προπηλακιζόντων τοὺσ πολλοὺσ ἀμεμπτότεροσ· (Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 1 4:1)

  (플루타르코스, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 1 4:1)

• καὶ τοὺσ γνωριμωτάτουσ αὐτοῦ πρότερον ὑφορωμένου καὶ μισοῦντοσ ἐξέλυσε καὶ κατεπράυνε τὴν μνησικακίαν καὶ χαλεπότητα ταύτην ὁ Λίβιοσ, ὡσ ἐκ τῆσ ἐκείνων ὁρμώμενοσ γνώμησ ἐπὶ τὸ δημαγωγεῖν καὶ χαρίζεσθαι τοῖσ πολλοῖσ. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 9 4:2)

  (플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 9 4:2)

• ἦν γὰρ ἱκανὸσ δημαγωγεῖν καὶ τῶν ἀντιλεγόντων τὰ βελτίω περιεῖναι γοητείᾳ καὶ ἀπάτῃ τῇ διὰ λόγων· (Flavius Josephus, 49:2)

  (플라비우스 요세푸스, 49:2)

• ἀλλὰ Σκηπίων μὲν αὔξων τὰ πλεῖστα τὸν δῆμον εὔνουν εἶχεν, Αἰμίλιοσ δέ, καίπερ ὢν ἀριστοκρατικὸσ, οὐδὲν ἧττον ὑπὸ τῶν πολλῶν ἠγαπᾶτο τοῦ μάλιστα δημαγωγεῖν καὶ πρόσ χάριν ὁμιλεῖν τοῖσ πολλοῖσ δοκοῦντοσ. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 38 4:2)

  (플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 38 4:2)

• μετὰ δὲ ταῦτα πρὸσ τὸ δημαγωγεῖν ἐλθόντοσ Περικλέουσ, καὶ πρῶτον εὐδοκιμήσαντοσ, ὅτε κατηγόρησε τὰσ εὐθύνασ Κίμωνοσ στρατηγοῦντοσ νέοσ ὤν, δημοτικωτέραν ἔτι συνέβη γενέσθαι τὴν πολιτείαν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 27 1:1)

  (아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 27 1:1)

유사 형태

• δημαγωγῶν (98)
• δημαγωγὸς (29)
• δημαγωγοὶ (22)
• δημαγωγεῖν (19)
• δημαγωγοῖς (18)
• δημαγωγοῦ (16)
• δημαγωγοὺς (13)
• δημαγωγός (12)
• δημαγωγίας (11)
• δημαγωγούς (10)
• δημαγωγοί (9)
• δημαγωγίαν (9)
• δημαγωγὸν (9)
• δημαγωγόν (5)
• δημαγωγοῦσιν (4)
• δημαγωγήσας (2)
• δημαγωγοῦσι (2)
• δημαγωγεῖ (2)
• δημαγωγοῦντα (2)
• δημαγωγία (2)
• δημαγωγοῦν (1)
• δημαγωγικά (1)
• δημαγωγοῦντι (1)
• δημαγωγίαις (1)
• δημαγωγῷ (1)
• δημαγωγῆσαι (1)
• δημαγωγιῶν (1)
• δημαγωγῶσιν (1)
• δημαγωγικὸς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.