뜻

1. an animal of which the bite is dangerous, a noxious beast

예문

• ἐμὲ δὲ χρεὼν φεύγειν δάκοσ ἀδινὸν κακαγοριᾶν. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 2 16:2)

  (핀다르, Odes, pythian odes, pythian 2 16:2)

• τίνοσ βορᾶσ χρῄζοντα, νεογενὲσ δάκοσ; (Aeschylus, Libation Bearers, episode 1:17)

  (아이스킬로스, Libation Bearers, episode 1:17)

• τούτων θεοῖσι χρὴ πολύμνηστον χάριν τίνειν, ἐπείπερ καὶ πάγασ ὑπερκότουσ ἐφραξάμεσθα καὶ γυναικὸσ οὕνεκα πόλιν διημάθυνεν Ἀργεῖον δάκοσ, ἵππου νεοσσόσ, ἀσπιδηφόροσ λεώσ, πήδημ’ ὀρούσασ ἀμφὶ Πλειάδων δύσιν· (Aeschylus, Agamemnon, episode, anapests 2:7)

  (아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 2:7)

• τί νιν καλοῦσα δυσφιλὲσ δάκοσ τύχοιμ’ ἄν; (Aeschylus, Agamemnon, episode 1:22)

  (아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:22)

유사 형태

• δάκος (4)
• δακοῦσα (3)
• Δακοὺς (3)
• δακόντα (3)
• Δακοὶ (3)
• δάκοι (2)
• Δακοῖς (1)
• δακοῦς (1)
• Δακοί (1)
• δάκους (1)
• Δακούς (1)
• Δακούβ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.