뜻

2. 지도자, 저자, 판사, 중재인, 장, 우두머리, 필자

1. the judge who assigned the prizes at the games
2. an arbitrator, umpire, judge, a chief, leader, an author

예문

• θεοὶ δέ σοι δίκης βραβῆς πάγοισιν ἐν Ἀρείοισιν εὐσεβεστάτην ψῆφον διοίσους, ἔνθα νικῆσαί σε χρή. (Euripides, episode, iambic 3:5)

  (에우리피데스, episode, iambic 3:5)

• ὅσων γὰρ εἰσεκήρυξαν βραβῆς δρόμων διαύλων πένταθλ ἃ νομίζεται, τούτων ἐνεγκὼν πάντα τἀπινίκια ὠλβίζετ, Ἀργεῖος μὲν ἀνακαλούμενος, ὄνομα δ Ὀρέστης, τοῦ τὸ κλεινὸν Ἑλλάδος Ἀγαμέμνονος στράτευμ ἀγείραντός ποτε. (Sophocles, episode 6:6)

  (소포클레스, episode 6:6)

• στάντες δ ἵν αὐτοὺς οἱ τεταγμένοι βραβῆς κλήροις ἔπηλαν καὶ κατέστησαν δίφρους, χαλκῆς ὑπαὶ σάλπιγγος ᾖξαν: (Sophocles, episode 6:17)

  (소포클레스, episode 6:17)

• λιτὰς δὲ καὶ κληδόνας πατρῴους παρ οὐδὲν αἰῶ τε παρθένειον ἔθεντο φιλόμαχοι βραβῆς. (Aeschylus, Agamemnon, choral, antistrophe 5 1:1)

  (아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 5 1:1)

유사 형태

• βραβεύειν (13)
• βραβεύων (7)
• βραβεῦσαι (5)
• βραβεῖον (3)
• βραβευτὰς (3)
• βραβευτὴν (3)
• βραβεὺς (2)
• βραβευτὴς (2)
• βραβεύει (2)
• βραβεύσειν (2)
• βραβεύς (2)
• βραβεύουσα (2)
• βραβείας (1)
• βραβεύοι (1)
• βραβευταὶ (1)
• βραβευέτω (1)
• βραβεύοντι (1)
• βραβευτῇ (1)
• βραβεῖα (1)
• βραβεύηται (1)
• βραβεύεται (1)
• βραβευτήν (1)
• βραβεύοντα (1)
• βραβέας (1)
• βραβεύῃ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.