Hellas Alive Dictionary - βουκολεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

βουκολέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βουκολέω

Structure: βουκολέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: bouko/los

Sense

to tend cattle, to range the fields, graze
to tend, serve, worship, being constantly engaged
to delude, beguile, I feed myself, cheat myself

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	βουκολῶ	βουκολεῖς	βουκολεῖ
	Dual		βουκολεῖτον	βουκολεῖτον
	Plural	βουκολοῦμεν	βουκολεῖτε	βουκολοῦσιν*
Subjunctive	Singular	βουκολῶ	βουκολῇς	βουκολῇ
	Dual		βουκολῆτον	βουκολῆτον
	Plural	βουκολῶμεν	βουκολῆτε	βουκολῶσιν*
Optative	Singular	βουκολοῖμι	βουκολοῖς	βουκολοῖ
	Dual		βουκολοῖτον	βουκολοίτην
	Plural	βουκολοῖμεν	βουκολοῖτε	βουκολοῖεν
Imperative	Singular		βουκόλει	βουκολείτω
	Dual		βουκολεῖτον	βουκολείτων
	Plural		βουκολεῖτε	βουκολούντων, βουκολείτωσαν
Infinitive		βουκολεῖν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		βουκολων βουκολουντος	βουκολουσα βουκολουσης	βουκολουν βουκολουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	βουκολοῦμαι	βουκολεῖ, βουκολῇ	βουκολεῖται
	Dual		βουκολεῖσθον	βουκολεῖσθον
	Plural	βουκολούμεθα	βουκολεῖσθε	βουκολοῦνται
Subjunctive	Singular	βουκολῶμαι	βουκολῇ	βουκολῆται
	Dual		βουκολῆσθον	βουκολῆσθον
	Plural	βουκολώμεθα	βουκολῆσθε	βουκολῶνται
Optative	Singular	βουκολοίμην	βουκολοῖο	βουκολοῖτο
	Dual		βουκολοῖσθον	βουκολοίσθην
	Plural	βουκολοίμεθα	βουκολοῖσθε	βουκολοῖντο
Imperative	Singular		βουκολοῦ	βουκολείσθω
	Dual		βουκολεῖσθον	βουκολείσθων
	Plural		βουκολεῖσθε	βουκολείσθων, βουκολείσθωσαν
Infinitive		βουκολεῖσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		βουκολουμενος βουκολουμενου	βουκολουμενη βουκολουμενης	βουκολουμενον βουκολουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐβουκόλουν	ἐβουκόλεις	ἐβουκόλειν*
	Dual		ἐβουκολεῖτον	ἐβουκολείτην
	Plural	ἐβουκολοῦμεν	ἐβουκολεῖτε	ἐβουκόλουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐβουκολούμην	ἐβουκολοῦ	ἐβουκολεῖτο
	Dual		ἐβουκολεῖσθον	ἐβουκολείσθην
	Plural	ἐβουκολούμεθα	ἐβουκολεῖσθε	ἐβουκολοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

οὐ σύριγγι τραφεῖσαν οὐδ’ ἐν ῥοιβδήσεσι βουκόλων, παρὰ δὲ ματέρι νυμφοκόμον Ἰναχίδαισ γάμον. (Euripides, Iphigenia in Aulis, choral, epode2)
καὶ τοῦτ’ ἔχων οἰκέτησ αὐτοῦ λέγοντοσ ὄπισθεν ἑστὼσ ἐνεδίδου τόνον ἐπιεικῆ καὶ πρᾶον, ᾧ τὴν κραυγὴν ἀνεκαλεῖτο καὶ τὸ τραχὺ καὶ τὸ θυμικὸν ἀφῄρει τῆσ φωνῆσ, ὥσπερ ὁ τῶν βουκόλων κηρόπλαστοσ ὀτοβεῖ δόναξ ἀχέτασ ὑπνοδόταν νόμον, ἐπιθέλγων καὶ καθιστὰσ τὴν ὀργὴν τοῦ ῥήτοροσ. (Plutarch, De cohibenda ira, section 6 2:1)
ἐγώ σφ’ ἀπείργω, δυσφόρουσ ἐπ’ ὄμμασι γνώμασ βαλοῦσα τῆσ ἀνηκέστου χαρᾶσ, καὶ πρόσ τε ποίμνασ ἐκτρέπω σύμμικτά τε λείασ ἄδαστα βουκόλων φρουρήματα· (Sophocles, Ajax, episode 2:15)
ὦ χέρεσ χέρεσ, ὦ νῶτα καὶ στέρν’, ὦ φίλοι βραχίονεσ, ὑμεῖσ δὲ κεῖνοι δὴ καθέσταθ’, οἵ ποτε Νεμέασ ἔνοικον, βουκόλων ἀλάστορα λέοντ’, ἄπλατον θρέμμα κἀπροσήγορον, βίᾳ κατειργάσασθε, Λερναίαν θ’ ὕδραν, διφυῆ τ’ ἄμικτον ἱπποβάμονα στρατὸν θηρῶν, ὑβριστὴν ἄνομον, ὑπέροχον βίαν, Ἐρυμάνθιόν τε θῆρα, τόν θ’ ὑπὸ χθονὸσ Αἵδου τρίκρανον σκύλακ’, ἀπρόσμαχον τέρασ, δεινῆσ Ἐχίδνησ θρέμμα, τόν τε χρυσέων δράκοντα μήλων φύλακ’ ἐπ’ ἐσχάτοισ τόποισ. (Sophocles, Trachiniae, episode 1:7)
ἀποβὰσ δὲ τῆσ νεὼσ σὺν τοῖσ ἡρ́ωσι κατά τινα τῆσ νήσου τόπον ἔρημον ἠλαύνετο ὑπὸ τῶν βουκόλων, λῃστὰσ ἐμβεβληκέναι δοκούντων καὶ μὴ δυναμένων ἀκοῦσαι λέγοντοσ αὐτοῦ τὴν ἀλήθειαν διὰ τὴν κραυγὴν τῶν κυνῶν, ἀλλὰ βαλλόντων κἀκείνων, παραγενόμενοσ Ἀλθαιμένησ ἀκοντίσασ ἀπέκτεινεν ἀγνοῶν Κατρέα. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 2 2:4)

Synonyms

to tend cattle
- βουφορβέω (to tend cattle)
to delude
- ἀπαφίσκω (to cheat, beguile)

Derived

ἀποβουκολέω (to let cattle stray: to lose, if I were to lose, to lose one's way)
διαβουκολέω (to cheat with false hopes)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

βουκολέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to tend cattle

to delude

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

βουκολέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to tend cattle

to delude

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어