Ancient Greek-English Dictionary Language

βόσκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βόσκω βοσκήσω ἐβόσκησα βεβόσκηκα ἐβοσκήθην

Structure: βόσκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (of herdsmen) feed, tend, (generally) feed, nourish, support, maintain, keep

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βόσκω βόσκεις βόσκει
Dual βόσκετον βόσκετον
Plural βόσκομεν βόσκετε βόσκουσιν*
SubjunctiveSingular βόσκω βόσκῃς βόσκῃ
Dual βόσκητον βόσκητον
Plural βόσκωμεν βόσκητε βόσκωσιν*
OptativeSingular βόσκοιμι βόσκοις βόσκοι
Dual βόσκοιτον βοσκοίτην
Plural βόσκοιμεν βόσκοιτε βόσκοιεν
ImperativeSingular βόσκε βοσκέτω
Dual βόσκετον βοσκέτων
Plural βόσκετε βοσκόντων, βοσκέτωσαν
Infinitive βόσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
βοσκων βοσκοντος βοσκουσα βοσκουσης βοσκον βοσκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βόσκομαι βόσκει, βόσκῃ βόσκεται
Dual βόσκεσθον βόσκεσθον
Plural βοσκόμεθα βόσκεσθε βόσκονται
SubjunctiveSingular βόσκωμαι βόσκῃ βόσκηται
Dual βόσκησθον βόσκησθον
Plural βοσκώμεθα βόσκησθε βόσκωνται
OptativeSingular βοσκοίμην βόσκοιο βόσκοιτο
Dual βόσκοισθον βοσκοίσθην
Plural βοσκοίμεθα βόσκοισθε βόσκοιντο
ImperativeSingular βόσκου βοσκέσθω
Dual βόσκεσθον βοσκέσθων
Plural βόσκεσθε βοσκέσθων, βοσκέσθωσαν
Infinitive βόσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βοσκομενος βοσκομενου βοσκομενη βοσκομενης βοσκομενον βοσκομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βοσκήσω βοσκήσεις βοσκήσει
Dual βοσκήσετον βοσκήσετον
Plural βοσκήσομεν βοσκήσετε βοσκήσουσιν*
OptativeSingular βοσκήσοιμι βοσκήσοις βοσκήσοι
Dual βοσκήσοιτον βοσκησοίτην
Plural βοσκήσοιμεν βοσκήσοιτε βοσκήσοιεν
Infinitive βοσκήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
βοσκησων βοσκησοντος βοσκησουσα βοσκησουσης βοσκησον βοσκησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βοσκήσομαι βοσκήσει, βοσκήσῃ βοσκήσεται
Dual βοσκήσεσθον βοσκήσεσθον
Plural βοσκησόμεθα βοσκήσεσθε βοσκήσονται
OptativeSingular βοσκησοίμην βοσκήσοιο βοσκήσοιτο
Dual βοσκήσοισθον βοσκησοίσθην
Plural βοσκησοίμεθα βοσκήσοισθε βοσκήσοιντο
Infinitive βοσκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βοσκησομενος βοσκησομενου βοσκησομενη βοσκησομενης βοσκησομενον βοσκησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βοσκηθήσομαι βοσκηθήσῃ βοσκηθήσεται
Dual βοσκηθήσεσθον βοσκηθήσεσθον
Plural βοσκηθησόμεθα βοσκηθήσεσθε βοσκηθήσονται
OptativeSingular βοσκηθησοίμην βοσκηθήσοιο βοσκηθήσοιτο
Dual βοσκηθήσοισθον βοσκηθησοίσθην
Plural βοσκηθησοίμεθα βοσκηθήσοισθε βοσκηθήσοιντο
Infinitive βοσκηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βοσκηθησομενος βοσκηθησομενου βοσκηθησομενη βοσκηθησομενης βοσκηθησομενον βοσκηθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβόσκησα ἐβόσκησας ἐβόσκησεν*
Dual ἐβοσκήσατον ἐβοσκησάτην
Plural ἐβοσκήσαμεν ἐβοσκήσατε ἐβόσκησαν
SubjunctiveSingular βοσκήσω βοσκήσῃς βοσκήσῃ
Dual βοσκήσητον βοσκήσητον
Plural βοσκήσωμεν βοσκήσητε βοσκήσωσιν*
OptativeSingular βοσκήσαιμι βοσκήσαις βοσκήσαι
Dual βοσκήσαιτον βοσκησαίτην
Plural βοσκήσαιμεν βοσκήσαιτε βοσκήσαιεν
ImperativeSingular βόσκησον βοσκησάτω
Dual βοσκήσατον βοσκησάτων
Plural βοσκήσατε βοσκησάντων
Infinitive βοσκήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βοσκησᾱς βοσκησαντος βοσκησᾱσα βοσκησᾱσης βοσκησαν βοσκησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβοσκησάμην ἐβοσκήσω ἐβοσκήσατο
Dual ἐβοσκήσασθον ἐβοσκησάσθην
Plural ἐβοσκησάμεθα ἐβοσκήσασθε ἐβοσκήσαντο
SubjunctiveSingular βοσκήσωμαι βοσκήσῃ βοσκήσηται
Dual βοσκήσησθον βοσκήσησθον
Plural βοσκησώμεθα βοσκήσησθε βοσκήσωνται
OptativeSingular βοσκησαίμην βοσκήσαιο βοσκήσαιτο
Dual βοσκήσαισθον βοσκησαίσθην
Plural βοσκησαίμεθα βοσκήσαισθε βοσκήσαιντο
ImperativeSingular βόσκησαι βοσκησάσθω
Dual βοσκήσασθον βοσκησάσθων
Plural βοσκήσασθε βοσκησάσθων
Infinitive βοσκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βοσκησαμενος βοσκησαμενου βοσκησαμενη βοσκησαμενης βοσκησαμενον βοσκησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβοσκήθην ἐβοσκήθης ἐβοσκήθη
Dual ἐβοσκήθητον ἐβοσκηθήτην
Plural ἐβοσκήθημεν ἐβοσκήθητε ἐβοσκήθησαν
SubjunctiveSingular βοσκήθω βοσκήθῃς βοσκήθῃ
Dual βοσκήθητον βοσκήθητον
Plural βοσκήθωμεν βοσκήθητε βοσκήθωσιν*
OptativeSingular βοσκηθείην βοσκηθείης βοσκηθείη
Dual βοσκηθείητον βοσκηθειήτην
Plural βοσκηθείημεν βοσκηθείητε βοσκηθείησαν
ImperativeSingular βοσκήθητι βοσκηθήτω
Dual βοσκήθητον βοσκηθήτων
Plural βοσκήθητε βοσκηθέντων
Infinitive βοσκηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
βοσκηθεις βοσκηθεντος βοσκηθεισα βοσκηθεισης βοσκηθεν βοσκηθεντος

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION