Sense

1. to satiate
2. (intransitive) to take one's fill

Examples

• ὁ δὲ Δάρδανοσ ἐκ Διὸσ ἠε͂ν, ᾧ καὶ ἀπ’ Οὐλύμποιο θεοὶ ξυνήονεσ ἀνδρῶν πολλάκι θητεύουσι καὶ ἀθάνατοί περ ἐόντεσ· (Colluthus, Rape of Helen, book 1138)
• ἔνθ’ ὅ γε δώματ’ ἔναιε σὺν αἰδοίῃ παρακοίτι νόσφιν ἄτερ φιλότητοσ ἐφιμέρου, οὐδέ οἱ ἠε͂ν πρὶν λεχέων ἐπιβῆναι ἐυσφύρου Ἠλεκτρυώνησ, πρίν γε φόνον τίσαιτο κασιγνήτων μεγαθύμων ἧσ ἀλόχου, μαλερῷ δὲ καταφλέξαι πυρὶ κώμασ ἀνδρῶν ἡρώων Ταφίων ἰδὲ Τηλεβοάων. (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 2:8)
• τῶν ὅ γ’ ὀπίζετο μῆνιν, ἐπείγετο δ’ ὅττι τάχιστα ἐκτελέσαι μέγα ἔργον, ὅ οἱ Διόθεν θέμισ ἠε͂ν. (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 2:10)
• πόλιν ἀπίκετο ἔγνω τε ὁ Κομβάβοσ τὴν αἰτίην, θαρσέων τε ᾖεν, ὅτι οἱ ἡ ἀπολογίη οἴκοι ἐλείπετο, καί μιν ἐλθόντα ὁ βασιλεὺσ αὐτίκα μὲν ἔδησέν τε καὶ ἐν φρουρῇ εἶχεν μετὰ δέ, παρεόντων οἱ τῶν φίλων οἳ καὶ τότε πεμπομένῳ τῷ Κομβάβῳ παρεγένοντο, παραγαγὼν ἐσ μέσον κατηγορέειν ἄρχετο καί οἱ μοιχείην τε καὶ ἀκολασίην προὔφερεν κάρτα δὲ δεινοπαθέων πίστιν τε καὶ φιλίην ἀνεκαλέετο, λέγων τρισσὰ Κομβάβον ἀδικέειν μοιχόν τε ἐόντα καὶ ἐσ πίστιν ὑβρίσαντα καὶ ἐσ θεὸν ἀσεβέοντα, τῆσ ἐν τῷ ἔργῳ τοιάδε ἔπρηξεν. (Lucian, De Syria dea, (no name) 24:2)
• ἠε͂ν Ἄργοσ ὅθ’ ἵππιον λιποῦσα φεῦγε χρυσέα βοῦσ, εῦρυσθενέοσ φραδαῖσι φερτάτου Διόσ, Ἰνάχου ῥοδοδάκτυλοσ κόρα· (Bacchylides, , dithyrambs, ode 19 1:4)