Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀτελής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀτελής ἀτελές

Structure: ἀ (Prefix) + τελη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: te/los

Sense

  1. without end, not brought to an end or issue, unaccomplished
  2. incomplete, unfinished
  3. inchoate, imperfect
  4. neverending, endless

Examples

  • τοὐντεῦθεν δὲ ἤδη ἀφεθείσησ αὐτοῖσ τῆσ μέθησ σιωπῶσι καὶ πρὸσ τὸ ἀρχαῖον ἀνατρέχουσι τὸ μέντοι παραδοξότατον οὐδέπω εἶπον ἢν γὰρ ἀτελῆ ὁ γέρων μεταξὺ καταλίπῃ ὃν διεξῄει τὸν λόγον, δύντοσ ἡλίου κωλυθεὶσ ἐπὶ πέρασ αὐτὸν ἐπεξελθεῖν, ἐσ νέωτα πιὼν αὖθισ ἐκεῖνα συνάπτει ἃ πέρυσι λέγοντα ἡ μέθη αὐτὸν κατέλιπεν. (Lucian, (no name) 7:5)
  • οὐ γὰρ ἂν τὰ μὲν ἐπετέλει τῶν ὑπεσχημένων, τὰ δ̓ ἀτελῆ ἀπελίμπανεν. (Lucian, 15:3)
  • καὶ τρίτην ἔτι τὴν Ἑλληνικὴν καὶ ἣν κατέλιπεν ἀτελῆ Θουκυδίδησ, ἐν ᾗ καταλύονταί τε οἱ τριάκοντα καὶ τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων, ἃ Λακεδαιμόνιοι καθεῖλον, αὖθισ ἀνίσταται. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 4 1:6)
  • πολλῶν δὲ ταχὺ κτησαμένων πολλὰ βοσκήματα, ὡσ ἀτελῆ ἑξόντων, ἐπεὶ καιρὸν ᾤετο εἶναι, τιμήσασθαι κελεύσασ ἐπέβαλε τέλοσ. (Aristotle, Economics, Book 2 73:3)
  • ὡσ ἔγωγε καὶ διηγήσασθαι σοι βούλομαι Σιδωνίου τινὸσ ἐμπόρου ἐπίνοιαν δι’ ἀπιστίαν ἀτελῆ γενομένην καὶ τῷ ἀκούσαντι ἀνόνητον. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 5:1)

Synonyms

  1. without end

  2. incomplete

  3. neverending

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION