Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀτελής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀτελής ἀτελές

Structure: ἀ (Prefix) + τελη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: te/los

Sense

  1. without end, not brought to an end or issue, unaccomplished
  2. incomplete, unfinished
  3. inchoate, imperfect
  4. neverending, endless

Examples

  • ὁ Διοκλῆσ δὲ κἀκεῖνον αὐτόν, εἰ περιῆν ^ καὶ τῶν ὁμοίων μετεποιεῖτο, εἶρξαι ^ ἂν οὐ καταπλαγεὶσ αὐτοῦ τὴν παρὰ τοῖσ πολλοῖσ δόξαν καί τινασ καὶ αὐτὸσ ἀπεμνημόνευε λόγουσ καὶ πρὸσ ἐκεῖνον ὑπό τε Στωϊκῶν καὶ Κυνικῶν μάλιστα εἰρημένουσ πρὸσ τὸ γελοιότερον ἐπὶ τῷ ἀτελεῖ τοῦ σώματοσ. (Lucian, Eunuchus, (no name) 7:3)
  • ὥστ’ ἐπεὶ καὶ ἀτελεῖ, δῆλον ὅτι καὶ τελειωθέντι· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 62:1)
  • ὃσ δὲ διδάκτ’ ἔχει, ψεφηνὸσ ἀνὴρ ἄλλοτ’ ἄλλα πνέων οὔ ποτ’ ἀτρεκεῖ κατέβα ποδί, μυριᾶν δ’ ἀρετᾶν ἀτελεῖ νόῳ γεύεται. (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 3 13:2)
  • ἀλλὰ μὴν οὐδὲ διαγωγήν γε παισὶν ἁρμόττει καὶ ταῖσ ἡλικίαισ ἀποδιδόναι ταῖσ τοιαύταισ οὐθενὶ γὰρ ἀτελεῖ προσήκει τέλοσ. (Aristotle, Politics, Book 8 52:3)
  • τῶν μὲν οὖν ἐν μέρουσ εἴδει πεφυκότων μηδενὶ καταξιώσωμεν ‐ ἀτελεῖ γὰρ ἐοικὸσ οὐδέν ποτ’ ἂν γένοιτο καλόν ‐ οὗ δ’ ἔστιν τἆλλα ζῷα καθ’ ἓν καὶ κατὰ γένη μόρια, τούτῳ πάντων ὁμοιότατον αὐτὸν εἶναι τιθῶμεν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 82:2)

Synonyms

  1. without end

  2. incomplete

  3. neverending

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION