Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπολισθάνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀπολισθάνω

Structure: ἀπ (Prefix) + ὀλισθάν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to slip off or away
  2. to slip away from

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπολισθάνω ἀπολισθάνεις ἀπολισθάνει
Dual ἀπολισθάνετον ἀπολισθάνετον
Plural ἀπολισθάνομεν ἀπολισθάνετε ἀπολισθάνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπολισθάνω ἀπολισθάνῃς ἀπολισθάνῃ
Dual ἀπολισθάνητον ἀπολισθάνητον
Plural ἀπολισθάνωμεν ἀπολισθάνητε ἀπολισθάνωσιν*
OptativeSingular ἀπολισθάνοιμι ἀπολισθάνοις ἀπολισθάνοι
Dual ἀπολισθάνοιτον ἀπολισθανοίτην
Plural ἀπολισθάνοιμεν ἀπολισθάνοιτε ἀπολισθάνοιεν
ImperativeSingular ἀπολίσθανε ἀπολισθανέτω
Dual ἀπολισθάνετον ἀπολισθανέτων
Plural ἀπολισθάνετε ἀπολισθανόντων, ἀπολισθανέτωσαν
Infinitive ἀπολισθάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπολισθανων ἀπολισθανοντος ἀπολισθανουσα ἀπολισθανουσης ἀπολισθανον ἀπολισθανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπολισθάνομαι ἀπολισθάνει, ἀπολισθάνῃ ἀπολισθάνεται
Dual ἀπολισθάνεσθον ἀπολισθάνεσθον
Plural ἀπολισθανόμεθα ἀπολισθάνεσθε ἀπολισθάνονται
SubjunctiveSingular ἀπολισθάνωμαι ἀπολισθάνῃ ἀπολισθάνηται
Dual ἀπολισθάνησθον ἀπολισθάνησθον
Plural ἀπολισθανώμεθα ἀπολισθάνησθε ἀπολισθάνωνται
OptativeSingular ἀπολισθανοίμην ἀπολισθάνοιο ἀπολισθάνοιτο
Dual ἀπολισθάνοισθον ἀπολισθανοίσθην
Plural ἀπολισθανοίμεθα ἀπολισθάνοισθε ἀπολισθάνοιντο
ImperativeSingular ἀπολισθάνου ἀπολισθανέσθω
Dual ἀπολισθάνεσθον ἀπολισθανέσθων
Plural ἀπολισθάνεσθε ἀπολισθανέσθων, ἀπολισθανέσθωσαν
Infinitive ἀπολισθάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπολισθανομενος ἀπολισθανομενου ἀπολισθανομενη ἀπολισθανομενης ἀπολισθανομενον ἀπολισθανομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ δὲ τοῦτο ἐγένετο, δρομαῖοσ μὲν ὁ Ζεὺσ ὡρ́μησεν ἐπὶ τὴν θάλατταν φέρων αὐτὴν καὶ ἐνήχετο ἐμπεσών, ἡ δὲ πάνυ ἐκπλαγὴσ τῷ πράγματι τῇ λαιᾷ μὲν εἴχετο τοῦ κέρατοσ, ὡσ μὴ ἀπολισθάνοι, τῇ ἑτέρᾳ δὲ ἠνεμωμένον τὸν πέπλον ξυνεῖχεν. (Lucian, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 2 1:3)
  • "ὦ ξένε, κωλύει ταὐτὸν εἶναι καὶ λεπτὸν καὶ πυκνόν, ὥσπερ τὰ σηρικὰ καὶ τὰ βύσσινα τῶν ὑφασμάτων, ἐφ’ ὧν καὶ Ὅμηροσ εἶπε καιροσέων δ’ ὀθονῶν ἀπολείβεται ὑγρὸν ἔλαιον, ἐνδεικνύμενοσ τὴν ἀκρίβειαν καὶ λεπτότητα τοῦ ὕφουσ τῷ μὴ προσμένειν τὸ ἔλαιον ἀλλ’ ἀπορρεῖν καὶ ἀπολισθάνειν, τῆσ λεπτότητοσ καὶ πυκνότητοσ οὐ διιείσησ; (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 4 5:1)
  • ἐστιν ὡσ ξύλον οὔτ’ ἄγαν πυκνὸσ ὡσ χρυσὸσ ἢ λίθοσ, ἀλλ’ ἔχει πόρουσ καὶ οἴμουσ καὶ τραχύτητασ διὰ τὰσ ἀνωμαλίασ τῷ ἀέρι συμμέτρουσ, ὥστε μὴ ἀπολισθάνειν ἀλλ’ ἕδραισ τισὶν ἐνισχόμενον καὶ ἀντερείσεσι περιπλοκὴν σύμμετρον ἐχούσαισ, ὡσ ἂν ἐμπέσῃ πρὸσ τὴν λίθον φερόμενοσ, ἀποβιάζεσθαι καὶ προωθεῖν τὸν σίδηρον. (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 7, section 7 7:1)
  • οὕτωσ ἐπὶ ποσὸν αἰσθάνῃ καὶ αὐτὸσ τῆσ ἐπαγγελίασ τοῦ φιλοσόφου, ἀπολισθάνεισ δὲ καὶ συγχέῃ ὑπὸ ἀμελετησίασ. (Epictetus, Works, book 4, 14:2)
  • πρῶτον μὲν γὰρ ἐκ ῥίζησ ἡ πέτρα πλαξὶ κεκάλυπτο λείαισ λίθων, εἴσ τε κάλλοσ καὶ ὡσ ἀπολισθάνοι πᾶσ ὁ προσβαίνειν ἢ κατιέναι πειρώμενοσ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 272:1)

Synonyms

  1. to slip off or away

  2. to slip away from

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION