Hellas Alive Dictionary - αποκωλυω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποκωλύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποκωλύω

Structure: ἀπο (Prefix) + κωλύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to hinder or prevent from, to prevent from, forbid to
to keep off, hinder, to stop the way, there, hindrance

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποκωλύω	ἀποκωλύεις	ἀποκωλύει
	Dual		ἀποκωλύετον	ἀποκωλύετον
	Plural	ἀποκωλύομεν	ἀποκωλύετε	ἀποκωλύουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀποκωλύω	ἀποκωλύῃς	ἀποκωλύῃ
	Dual		ἀποκωλύητον	ἀποκωλύητον
	Plural	ἀποκωλύωμεν	ἀποκωλύητε	ἀποκωλύωσιν*
Optative	Singular	ἀποκωλύοιμι	ἀποκωλύοις	ἀποκωλύοι
	Dual		ἀποκωλύοιτον	ἀποκωλυοίτην
	Plural	ἀποκωλύοιμεν	ἀποκωλύοιτε	ἀποκωλύοιεν
Imperative	Singular		ἀποκώλυε	ἀποκωλυέτω
	Dual		ἀποκωλύετον	ἀποκωλυέτων
	Plural		ἀποκωλύετε	ἀποκωλυόντων, ἀποκωλυέτωσαν
Infinitive		ἀποκωλύειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποκωλυων ἀποκωλυοντος	ἀποκωλυουσα ἀποκωλυουσης	ἀποκωλυον ἀποκωλυοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποκωλύομαι	ἀποκωλύει, ἀποκωλύῃ	ἀποκωλύεται
	Dual		ἀποκωλύεσθον	ἀποκωλύεσθον
	Plural	ἀποκωλυόμεθα	ἀποκωλύεσθε	ἀποκωλύονται
Subjunctive	Singular	ἀποκωλύωμαι	ἀποκωλύῃ	ἀποκωλύηται
	Dual		ἀποκωλύησθον	ἀποκωλύησθον
	Plural	ἀποκωλυώμεθα	ἀποκωλύησθε	ἀποκωλύωνται
Optative	Singular	ἀποκωλυοίμην	ἀποκωλύοιο	ἀποκωλύοιτο
	Dual		ἀποκωλύοισθον	ἀποκωλυοίσθην
	Plural	ἀποκωλυοίμεθα	ἀποκωλύοισθε	ἀποκωλύοιντο
Imperative	Singular		ἀποκωλύου	ἀποκωλυέσθω
	Dual		ἀποκωλύεσθον	ἀποκωλυέσθων
	Plural		ἀποκωλύεσθε	ἀποκωλυέσθων, ἀποκωλυέσθωσαν
Infinitive		ἀποκωλύεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποκωλυομενος ἀποκωλυομενου	ἀποκωλυομενη ἀποκωλυομενης	ἀποκωλυομενον ἀποκωλυομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποκωλύσω	ἀποκωλύσεις	ἀποκωλύσει
	Dual		ἀποκωλύσετον	ἀποκωλύσετον
	Plural	ἀποκωλύσομεν	ἀποκωλύσετε	ἀποκωλύσουσιν*
Optative	Singular	ἀποκωλύσοιμι	ἀποκωλύσοις	ἀποκωλύσοι
	Dual		ἀποκωλύσοιτον	ἀποκωλυσοίτην
	Plural	ἀποκωλύσοιμεν	ἀποκωλύσοιτε	ἀποκωλύσοιεν
Infinitive		ἀποκωλύσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποκωλυσων ἀποκωλυσοντος	ἀποκωλυσουσα ἀποκωλυσουσης	ἀποκωλυσον ἀποκωλυσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποκωλύσομαι	ἀποκωλύσει, ἀποκωλύσῃ	ἀποκωλύσεται
	Dual		ἀποκωλύσεσθον	ἀποκωλύσεσθον
	Plural	ἀποκωλυσόμεθα	ἀποκωλύσεσθε	ἀποκωλύσονται
Optative	Singular	ἀποκωλυσοίμην	ἀποκωλύσοιο	ἀποκωλύσοιτο
	Dual		ἀποκωλύσοισθον	ἀποκωλυσοίσθην
	Plural	ἀποκωλυσοίμεθα	ἀποκωλύσοισθε	ἀποκωλύσοιντο
Infinitive		ἀποκωλύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποκωλυσομενος ἀποκωλυσομενου	ἀποκωλυσομενη ἀποκωλυσομενης	ἀποκωλυσομενον ἀποκωλυσομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπεκώλυον	ἀπεκώλυες	ἀπεκώλυεν*
	Dual		ἀπεκωλύετον	ἀπεκωλυέτην
	Plural	ἀπεκωλύομεν	ἀπεκωλύετε	ἀπεκώλυον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπεκωλυόμην	ἀπεκωλύου	ἀπεκωλύετο
	Dual		ἀπεκωλύεσθον	ἀπεκωλυέσθην
	Plural	ἀπεκωλυόμεθα	ἀπεκωλύεσθε	ἀπεκωλύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

οὕτω διὰ πολλῶν τρόπων τῆσ πολιτείασ οὐδὲν ἀποκωλύει τοὺσ γέροντασ ὠφελεῖν τὸ κοινὸν ἀπὸ τῶν βελτίστων, λόγου καὶ γνώμησ καὶ παρρησίασ καὶ φροντίδοσ πινυτῆσ, ὡσ δὴ ποιηταὶ λέγουσιν. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 281)
ζῷον δὲ ὅτι μὴ γιγνώσκοι δύο καὶ τρία μηδὲ περιττὸν μηδὲ ἄρτιον, ἀγνοοῖ δὲ τὸ παράπαν ἀριθμόν, οὐκ ἄν ποτε διδόναι λόγον ἔχοι περὶ ὧν αἰσθήσεισ καὶ μνήμασ ἔχοι μόνον εἰή κεκτημένον, τὴν δὲ ἄλλην ἀρετήν, ἀνδρείαν καὶ σωφροσύνην, οὐδὲν ἀποκωλύει. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 33:2)
ἃ δὲ αὐτόσ τε ἰδὼν ἐπίσταμαι καὶ δέοσ οὐδὲν ἀποκωλύει με περὶ αὐτῶν γράφειν τοιάδε ἐστί· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 68 1:1)
ἐγὼ μέντοι ἔχειν μοι δοκῶ διδάξαι σε ὡσ τὸ ἄρχειν οὐδὲν ἀποκωλύει τοῦ φιλεῖσθαι, ἀλλὰ καὶ πλεονεκτεῖ γε τῆσ ἰδιωτείασ. (Xenophon, Minor Works, , chapter 8 2:3)
τῷ τὸν τοῦ φρονεῖν ἑλομένῳ βίον οἶσθ’ ὡσ τοῦτον τὸν τρόπον οὐδὲν ἀποκωλύει ζῆν. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 134:6)

Synonyms

to hinder or prevent from
- ἀφαιρέω (to prevent, hinder from)
- κατείργω (to hinder, prevent)
- ἀπείργω (to keep from, prevent, hinder)
- διακωλύω (to hinder, prevent, he was prevented)
- ἔργω (to hinder, prevent from, is barred)

Derived

διακωλύω (to hinder, prevent, he was prevented)
ἐπικωλύω (to hinder, check)
κατακωλύω (to hinder from doing, to detain, keep back)
κωλύω ( to hinder, prevent someone from doing something)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποκωλύω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to hinder or prevent from

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀποκωλύω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to hinder or prevent from

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어