Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκινέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποκινέω

Structure: ἀποκινέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to remove or put away from

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκινῶ ἀποκινεῖς ἀποκινεῖ
Dual ἀποκινεῖτον ἀποκινεῖτον
Plural ἀποκινοῦμεν ἀποκινεῖτε ἀποκινοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκινῶ ἀποκινῇς ἀποκινῇ
Dual ἀποκινῆτον ἀποκινῆτον
Plural ἀποκινῶμεν ἀποκινῆτε ἀποκινῶσιν*
OptativeSingular ἀποκινοῖμι ἀποκινοῖς ἀποκινοῖ
Dual ἀποκινοῖτον ἀποκινοίτην
Plural ἀποκινοῖμεν ἀποκινοῖτε ἀποκινοῖεν
ImperativeSingular ἀποκίνει ἀποκινείτω
Dual ἀποκινεῖτον ἀποκινείτων
Plural ἀποκινεῖτε ἀποκινούντων, ἀποκινείτωσαν
Infinitive ἀποκινεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκινων ἀποκινουντος ἀποκινουσα ἀποκινουσης ἀποκινουν ἀποκινουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκινοῦμαι ἀποκινεῖ, ἀποκινῇ ἀποκινεῖται
Dual ἀποκινεῖσθον ἀποκινεῖσθον
Plural ἀποκινούμεθα ἀποκινεῖσθε ἀποκινοῦνται
SubjunctiveSingular ἀποκινῶμαι ἀποκινῇ ἀποκινῆται
Dual ἀποκινῆσθον ἀποκινῆσθον
Plural ἀποκινώμεθα ἀποκινῆσθε ἀποκινῶνται
OptativeSingular ἀποκινοίμην ἀποκινοῖο ἀποκινοῖτο
Dual ἀποκινοῖσθον ἀποκινοίσθην
Plural ἀποκινοίμεθα ἀποκινοῖσθε ἀποκινοῖντο
ImperativeSingular ἀποκινοῦ ἀποκινείσθω
Dual ἀποκινεῖσθον ἀποκινείσθων
Plural ἀποκινεῖσθε ἀποκινείσθων, ἀποκινείσθωσαν
Infinitive ἀποκινεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκινουμενος ἀποκινουμενου ἀποκινουμενη ἀποκινουμενης ἀποκινουμενον ἀποκινουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to remove or put away from

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION