Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποφεύγω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποφεύγω

Structure: ἀπο (Prefix) + φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to flee from, escape, to get safe away, escape
  2. to escape from, to get clear off, be acquitted

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποφεύγω ἀποφεύγεις ἀποφεύγει
Dual ἀποφεύγετον ἀποφεύγετον
Plural ἀποφεύγομεν ἀποφεύγετε ἀποφεύγουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποφεύγω ἀποφεύγῃς ἀποφεύγῃ
Dual ἀποφεύγητον ἀποφεύγητον
Plural ἀποφεύγωμεν ἀποφεύγητε ἀποφεύγωσιν*
OptativeSingular ἀποφεύγοιμι ἀποφεύγοις ἀποφεύγοι
Dual ἀποφεύγοιτον ἀποφευγοίτην
Plural ἀποφεύγοιμεν ἀποφεύγοιτε ἀποφεύγοιεν
ImperativeSingular ἀποφεύγε ἀποφευγέτω
Dual ἀποφεύγετον ἀποφευγέτων
Plural ἀποφεύγετε ἀποφευγόντων, ἀποφευγέτωσαν
Infinitive ἀποφεύγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποφευγων ἀποφευγοντος ἀποφευγουσα ἀποφευγουσης ἀποφευγον ἀποφευγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποφεύγομαι ἀποφεύγει, ἀποφεύγῃ ἀποφεύγεται
Dual ἀποφεύγεσθον ἀποφεύγεσθον
Plural ἀποφευγόμεθα ἀποφεύγεσθε ἀποφεύγονται
SubjunctiveSingular ἀποφεύγωμαι ἀποφεύγῃ ἀποφεύγηται
Dual ἀποφεύγησθον ἀποφεύγησθον
Plural ἀποφευγώμεθα ἀποφεύγησθε ἀποφεύγωνται
OptativeSingular ἀποφευγοίμην ἀποφεύγοιο ἀποφεύγοιτο
Dual ἀποφεύγοισθον ἀποφευγοίσθην
Plural ἀποφευγοίμεθα ἀποφεύγοισθε ἀποφεύγοιντο
ImperativeSingular ἀποφεύγου ἀποφευγέσθω
Dual ἀποφεύγεσθον ἀποφευγέσθων
Plural ἀποφεύγεσθε ἀποφευγέσθων, ἀποφευγέσθωσαν
Infinitive ἀποφεύγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποφευγομενος ἀποφευγομενου ἀποφευγομενη ἀποφευγομενης ἀποφευγομενον ἀποφευγομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν οἷσ δὲ τὰσ γραφὰσ ἀπέφευγον, ἔννομα καὶ γράφειν καὶ λέγειν ἀπεδεικνύμην· (Demosthenes, Speeches 11-20, 358:2)
  • ὁπότε δὲ αὐτοῖσ ἐπίοιεν, ῥᾳδίωσ ἀπέφευγον· (Xenophon, Anabasis, , chapter 3 7:3)
  • οἱ δὲ ᾗ μὲν ἐκθέοιεν ὑπεχώρουν, καὶ ῥᾳδίωσ ἀπέφευγον πελτασταὶ ὁπλίτασ, ἔνθεν δὲ καὶ ἔνθεν ἠκόντιζον, καὶ πολλοὺσ αὐτῶν ἐφ’ ἑκάστῃ ἐκδρομῇ κατέβαλλον· (Xenophon, Hellenica, , chapter 2 6:1)
  • ὅτε δὲ τούτου κρατήσειαν, ὁ μὲν Μοῦρκοσ αὐτοῖσ ἐπέβαλλε τοξεύματα πυρόσ, οἱ δὲ τοὺσ συνδέσμουσ ἀνέλυον ὀξέωσ καὶ ἀπέφευγον ἀλλήλων διὰ τὸ πῦρ αὖθίσ τε ἐγίγνοντο ταῖσ τριήρεσιν ἐσ περίπλουν καὶ ἐμβολὴν ἕτοιμοι. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 15 3:10)
  • οἱ δὲ Αἰτωλοὶ καὶ αἱ γυναῖκεσ αἱ Αἰτωλαὶ παρὰ πᾶσαν τεταγμένοι τὴν ὁδὸν ἐσηκόντιζόν τε ἐσ τοὺσ βαρβάρουσ, καὶ οὐδὲν ἄλλο ὅτι μὴ τοὺσ ἐπιχωρίουσ ἐχόντων θυρεοὺσ ὀλίγα αὐτῶν ἡμάρτανον, διώκοντάσ τε ἀπέφευγον οὐ χαλεπῶσ καὶ ἀναστρέφουσιν ἀπὸ τῆσ διώξεωσ ἐπέκειντο αὖθισ σπουδῇ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 22 11:1)

Synonyms

  1. to flee from

  2. to escape from

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION