Hellas Alive Dictionary - αποφευγω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποφεύγω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποφεύγω

Structure: ἀπο (Prefix) + φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to flee from, escape, to get safe away, escape
to escape from, to get clear off, be acquitted

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποφεύγω	ἀποφεύγεις	ἀποφεύγει
	Dual		ἀποφεύγετον	ἀποφεύγετον
	Plural	ἀποφεύγομεν	ἀποφεύγετε	ἀποφεύγουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀποφεύγω	ἀποφεύγῃς	ἀποφεύγῃ
	Dual		ἀποφεύγητον	ἀποφεύγητον
	Plural	ἀποφεύγωμεν	ἀποφεύγητε	ἀποφεύγωσιν*
Optative	Singular	ἀποφεύγοιμι	ἀποφεύγοις	ἀποφεύγοι
	Dual		ἀποφεύγοιτον	ἀποφευγοίτην
	Plural	ἀποφεύγοιμεν	ἀποφεύγοιτε	ἀποφεύγοιεν
Imperative	Singular		ἀποφεύγε	ἀποφευγέτω
	Dual		ἀποφεύγετον	ἀποφευγέτων
	Plural		ἀποφεύγετε	ἀποφευγόντων, ἀποφευγέτωσαν
Infinitive		ἀποφεύγειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποφευγων ἀποφευγοντος	ἀποφευγουσα ἀποφευγουσης	ἀποφευγον ἀποφευγοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποφεύγομαι	ἀποφεύγει, ἀποφεύγῃ	ἀποφεύγεται
	Dual		ἀποφεύγεσθον	ἀποφεύγεσθον
	Plural	ἀποφευγόμεθα	ἀποφεύγεσθε	ἀποφεύγονται
Subjunctive	Singular	ἀποφεύγωμαι	ἀποφεύγῃ	ἀποφεύγηται
	Dual		ἀποφεύγησθον	ἀποφεύγησθον
	Plural	ἀποφευγώμεθα	ἀποφεύγησθε	ἀποφεύγωνται
Optative	Singular	ἀποφευγοίμην	ἀποφεύγοιο	ἀποφεύγοιτο
	Dual		ἀποφεύγοισθον	ἀποφευγοίσθην
	Plural	ἀποφευγοίμεθα	ἀποφεύγοισθε	ἀποφεύγοιντο
Imperative	Singular		ἀποφεύγου	ἀποφευγέσθω
	Dual		ἀποφεύγεσθον	ἀποφευγέσθων
	Plural		ἀποφεύγεσθε	ἀποφευγέσθων, ἀποφευγέσθωσαν
Infinitive		ἀποφεύγεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποφευγομενος ἀποφευγομενου	ἀποφευγομενη ἀποφευγομενης	ἀποφευγομενον ἀποφευγομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπέφευγον	ἀπέφευγες	ἀπέφευγεν*
	Dual		ἀπεφεύγετον	ἀπεφευγέτην
	Plural	ἀπεφεύγομεν	ἀπεφεύγετε	ἀπέφευγον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπεφευγόμην	ἀπεφεύγου	ἀπεφεύγετο
	Dual		ἀπεφεύγεσθον	ἀπεφευγέσθην
	Plural	ἀπεφευγόμεθα	ἀπεφεύγεσθε	ἀπεφεύγοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τὸ δὲ ἱερεῖον ἵστασθαι ἐπὶ τῷδε αὐτόματον, μηδὲ ἀποφεύγειν ἔτι. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 22 4:3)
ἐναντίοσ ἐπιτρέχων ἐχρεμέτιζε μέγα καὶ ἐνήλλετο καὶ κατεπάτει τοὺσ μὴ πρόσω ἱέσθαι μηδ’ ἀποφεύγειν φθάσαντασ. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 14 9:1)
ἐκ δὲ τούτου προσελαύνοντεσ ἐγγυτέρω καὶ τοὺσ ἵππουσ ἀτρέμα παραβάλλοντεσ ἐλοιδόρουν τὸν Ἀντώνιον, ὅτι βουλομένῳ Φραάτῃ διαλλαγῆναι καὶ φείσασθαι τοιούτων ἀνδρῶν καὶ τοσούτων ἀφορμὴν οὐ δίδωσιν, ἀλλὰ τοὺσ χαλεποὺσ καὶ μεγάλουσ κάθηται πολεμίουσ ἀναμένων, λιμὸν καὶ χειμῶνα, δἰ ὧν ἔργον ἐστὶ καὶ προπεμπομένουσ ὑπὸ Πάρθων ἀποφεύγειν. (Plutarch, Antony, chapter 40 3:1)
ἦν γὰρ οἶμαι κατὰ μὲν τοὺσ νόμουσ προειδότα τὴν αἰτίαν, ἐφ’ ᾗ κρίνεται, ῥᾴδιον τἀληθῆ καὶ τὰ δίκαι’ ἐπιδείξαντ’ ἀποφεύγειν, ἐν δὲ μεταλλικῇ δίκῃ, περὶ ὧν οὐδ’ ἂν ἤλπισεν αὑτοῦ κατηγορηθήσεσθαι, χαλεπὸν παραχρῆμ’ ἔχειν ἀπολύσασθαι τὴν διαβολήν· (Demosthenes, Speeches 31-40, 76:1)
ἀλλὰ γνῶθ’, εὖ γνῶθ’ ἐπὶ σοὶ κῆρα τάνδ’ ἀποφεύγειν. (Sophocles, Philoctetes, choral, antistrophe 22)

Synonyms

to flee from
- ὑπεκπροφεύγω (to flee away secretly, escape and flee)
- ὑπεκφεύγω (to flee away or escape secretly)
- διαφεύγω (to flee through, get away from, escape)
- ἐκφεύγω (to flee out or away, escape, to be acquitted)
- ἐξαλύσκω (to flee from, to escape)
- ἐκφεύγω (to escape out of, flee from)
- νοστέω (to return safe, to escape)
- ἀποπροφεύγω (to flee away from)
- ἐκπροφεύγω (to flee away from)
to escape from
- ἐκφεύγω (to flee out or away, escape, to be acquitted)

Derived

ἀναφεύγω (to flee up, to escape, to disappear gradually)
ἀποπροφεύγω (to flee away from)
διαφεύγω (to flee through, get away from, escape)
ἐκπροφεύγω (to flee away from)
ἐκφεύγω (to flee out or away, escape, to be acquitted)
ἐμφεύγω (to fly in or into)
καταφεύγω (to flee for refuge, to flee for refuge, to flee and take refuge)
παραφεύγω (to flee close past or beyond)
περιφεύγω (to flee from, escape from, mocks)
προκαταφεύγω (to escape to a place of safety before)
προσφεύγω (to flee for refuge to)
προφεύγω (to flee forwards, flee away, to flee from)
συμφεύγω (to flee along with, to be banished along with or together, shared in)
ὑπεκφεύγω (to flee away or escape secretly, to escape from)
ὑποφεύγω (to flee from under, shun, to withdraw from)
φεύγω (to flee)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποφεύγω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to flee from

to escape from

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀποφεύγω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to flee from

to escape from

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어