- ἀρχὰσ τῇ φύσει μεταβολῆσ καὶ παθῶν παρέσχεν, ἀλλ’ οὔσησ ἐν πάθεσι παντοδαποῖσ καὶ μεταβολαῖσ ἀτάκτοισ ἐξεῖλε τὴν πολλὴν ἀοριστίαν καὶ πλημμέλειαν, ἁρμονίᾳ καὶ ἀναλογίᾳ καὶ ἀριθμῷ χρώμενοσ ὀργάνοισ· (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 7 6:1)
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 7 6:1)
- "καὶ δεύτερον ἀναλογίᾳ προσχρηστέον, ὅπωσ μὴ τῷ ταὐτὰ πάσχειν ὑπὸ ταὑτοῦ μόνον ἀλλὰ καὶ τῷ ταὐτὰ ποιεῖν ταὐτὸν ἀποδείξωμεν τῇ γῇ τὴν σελήνην προσεοικυῖαν. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 19 2:2)
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 19 2:2)
- Πλάτων γάρ ἐστιν ὁ καὶ τῶν ἀστέρων ἕκαστον ἐκ γῆσ καὶ πυρὸσ συνηρμόσθαι διὰ τῶν μεταξὺ φύσεων ἀναλογίᾳ δοθεισῶν ἀποφηνάμενοσ· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 29 4:3)
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 29 4:3)
- καὶ ἐπεὶ ἕκαστον τῶν ἀγαθῶν οὐ τοῦ τυχόντοσ ἄξιον, ἀλλά τισ ἔστιν ἀναλογία καί τι ἁρμόττον, οἱο͂ν ὅπλων κάλλοσ οὐ τῷ δικαίῳ ἁρμόττει ἀλλὰ τῷ ἀνδρείῳ, καὶ γάμοι διαφέροντεσ οὐ τοῖσ νεωστὶ πλουσίοισ ἀλλὰ τοῖσ εὐγενέσιν· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 9 11:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 11:1)
- ἡ γὰρ ἀναλογία ἰσότησ ἐστὶ λόγων, καὶ ἐν τέτταρσιν ἐλαχίστοισ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 40:2)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 40:2)
