Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνακλάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνακλάω

Structure: ἀνα (Prefix) + κλά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Note also that there is another verb a)nakla/w

Sense

  1. to bend back
  2. to break short off

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακλῶ ἀνακλᾷς ἀνακλᾷ
Dual ἀνακλᾶτον ἀνακλᾶτον
Plural ἀνακλῶμεν ἀνακλᾶτε ἀνακλῶσιν*
SubjunctiveSingular ἀνακλῶ ἀνακλῇς ἀνακλῇ
Dual ἀνακλῆτον ἀνακλῆτον
Plural ἀνακλῶμεν ἀνακλῆτε ἀνακλῶσιν*
OptativeSingular ἀνακλῷμι ἀνακλῷς ἀνακλῷ
Dual ἀνακλῷτον ἀνακλῴτην
Plural ἀνακλῷμεν ἀνακλῷτε ἀνακλῷεν
ImperativeSingular ἀνακλᾶ ἀνακλᾱ́τω
Dual ἀνακλᾶτον ἀνακλᾱ́των
Plural ἀνακλᾶτε ἀνακλώντων, ἀνακλᾱ́τωσαν
Infinitive ἀνακλᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακλων ἀνακλωντος ἀνακλωσα ἀνακλωσης ἀνακλων ἀνακλωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακλῶμαι ἀνακλᾷ ἀνακλᾶται
Dual ἀνακλᾶσθον ἀνακλᾶσθον
Plural ἀνακλώμεθα ἀνακλᾶσθε ἀνακλῶνται
SubjunctiveSingular ἀνακλῶμαι ἀνακλῇ ἀνακλῆται
Dual ἀνακλῆσθον ἀνακλῆσθον
Plural ἀνακλώμεθα ἀνακλῆσθε ἀνακλῶνται
OptativeSingular ἀνακλῴμην ἀνακλῷο ἀνακλῷτο
Dual ἀνακλῷσθον ἀνακλῴσθην
Plural ἀνακλῴμεθα ἀνακλῷσθε ἀνακλῷντο
ImperativeSingular ἀνακλῶ ἀνακλᾱ́σθω
Dual ἀνακλᾶσθον ἀνακλᾱ́σθων
Plural ἀνακλᾶσθε ἀνακλᾱ́σθων, ἀνακλᾱ́σθωσαν
Infinitive ἀνακλᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακλωμενος ἀνακλωμενου ἀνακλωμενη ἀνακλωμενης ἀνακλωμενον ἀνακλωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἶτ’ ἔνδοθεν αὐτὸσ κεκραγώσ, ἑαυτὸν ἀνακλῶν καὶ κατακλῶν, ἐνίοτε καὶ περιᾴδων τὰ ἰαμβεῖα καί, τὸ δὴ αἴσχιστον, μελῳδῶν τὰσ συμφοράσ, καὶ μόνησ τῆσ φωνῆσ ὑπεύθυνον παρέχων ἑαυτόν· (Lucian, De saltatione, (no name) 27:3)
  • Τοῦτο δ’ ἢν βούλῃ, ἀντὶ τῶν πλημνέων δοκίδα ὑποτείνασ ὑπὸ τὴν κλίνην μετρίην, ἔπειτα πρὸσ τῆσ δοκίδοσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν τὴν κεφαλὴν στηρίζων καὶ ἀνακλῶν τὰ ξύλα, κατατείνειν τοὺσ ἱμάντασ‧ ἢν δὲ θέλῃσ, ὀνίσκουσ καταστήσασ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἐπ’ ἐκείνων τὴν κατάτασιν ποιέεσθαι. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 13.9)

Synonyms

  1. to bend back

  2. to break short off

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION