뜻

1. to bend back
2. to break short off

예문

• "ἡ δὲ σελήνη πολλὰσ ἀνωμαλίασ ἔχει καὶ τραχύτητασ, ὥστε τὰσ αὐγὰσ ἀπὸ σώματοσ μεγάλου προσφερομένασ ὕψεσιν ἀξιολόγοισ, ἀντιλάμψεισ καὶ διαδόσεισ ἀπ’ ἀλλήλων λαμβάνουσιν, ἀνακλᾶσθαί τε παντοδαπῶσ καὶ περιπλέκεσθαι καὶ συνάπτειν αὐτὴν ἑαυτῇ τὴν, ἀνταύγειαν, οἱο͂ν ἀπὸ πολλῶν φερομένην πρὸσ ἡμᾶσ κατόπτρων. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 17 4:12)

  (플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 17 4:12)

• "καίτοι καὶ ταῦτα δήπουθεν, ἐὰν ἀμυχή τισ ἢ ῥύποσ ἢ τραχύτησ καταλάβῃ τὸ σημεῖον, ἀφ’ οὗ πέφυκεν ἡ ὄψισ ἀνακλᾶσθαι, τυφλοῦται καὶ βλέπεται μὲν αὐτά, τὴν δ’ ἀνταύγειαν οὐκ ἀποδίδωσιν. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 23 6:8)

  (플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 23 6:8)

• τοῦτον δ’ ἀνακλᾶσθαι εἰσ τὸ ἡγεμονικὸν καὶ γίνεσθαι τῆσ ἀκοῆσ τὴν αἴσθησιν. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 4, 2:2)

  (위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 4, 2:2)

유사 형태

• ἀνάκλασιν (25)
• ἀνάκλησιν (20)
• ἀνακλάσεις (14)
• ἀνακλίνας (6)
• ἀνακλᾶται (5)
• ἀνακληθεὶς (5)
• ἀνακλήσεις (5)
• ἀνακλάσεως (4)
• ἀνακλάσει (4)
• ἀνάκλησις (4)
• ἀνακλάσας (4)
• ἀνακλῖναι (3)
• ἀνάκλασις (3)
• ἀνακλήσεως (3)
• ἀνακλήσει (2)
• ἀνάκλισιν (2)
• ἀνακλῶν (2)
• ἀνακλάσαι (2)
• ἀνακλῶντος (2)
• ἀνακλωμένη (2)
• ἀνακλύζῃ (2)
• ἀνακλαύσας (2)
• ἀνακλίσει (2)
• ἀνακλώμενα (2)
• ἀνακλᾶσθαι (2)
• ἀνακλίτῳ (2)
• ἀνακλᾶν (1)
• ἀνακλαίειν (1)
• ἀνάκλησιν· (1)
• ἀνακλιθὲν (1)
• ἀνακλύζων (1)
• ἀνακλώσης (1)
• ἀνακλᾶσθαί (1)
• ἀνακλήσεσι (1)
• ἀνακλινεῖ (1)
• ἀνάκλιτον (1)
• ἀνακλαίων (1)
• ἀνακλίσεις (1)
• ἀνακλάειν (1)
• ἀνακλασθῇ (1)
• ἀνακλιθεὶς (1)
• ἀνακλῶσαν (1)
• ἀνακλᾷν (1)
• ἀνακλίνασα (1)
• ἀνακλισμοῦ (1)
• ἀνακλῶντα (1)
• ἀνακλαίεις (1)
• ἀνακλάσεων (1)
• ἀνακλῶσιν (1)
• ἀνακλᾷ (1)
• ἀνακλίνῃ (1)
• ἀνακλώθειν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.