Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνακλάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνακλάω

Structure: ἀνα (Prefix) + κλά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Note also that there is another verb a)nakla/w

Sense

  1. to bend back
  2. to break short off

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακλῶ ἀνακλᾷς ἀνακλᾷ
Dual ἀνακλᾶτον ἀνακλᾶτον
Plural ἀνακλῶμεν ἀνακλᾶτε ἀνακλῶσιν*
SubjunctiveSingular ἀνακλῶ ἀνακλῇς ἀνακλῇ
Dual ἀνακλῆτον ἀνακλῆτον
Plural ἀνακλῶμεν ἀνακλῆτε ἀνακλῶσιν*
OptativeSingular ἀνακλῷμι ἀνακλῷς ἀνακλῷ
Dual ἀνακλῷτον ἀνακλῴτην
Plural ἀνακλῷμεν ἀνακλῷτε ἀνακλῷεν
ImperativeSingular ἀνακλᾶ ἀνακλᾱ́τω
Dual ἀνακλᾶτον ἀνακλᾱ́των
Plural ἀνακλᾶτε ἀνακλώντων, ἀνακλᾱ́τωσαν
Infinitive ἀνακλᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακλων ἀνακλωντος ἀνακλωσα ἀνακλωσης ἀνακλων ἀνακλωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακλῶμαι ἀνακλᾷ ἀνακλᾶται
Dual ἀνακλᾶσθον ἀνακλᾶσθον
Plural ἀνακλώμεθα ἀνακλᾶσθε ἀνακλῶνται
SubjunctiveSingular ἀνακλῶμαι ἀνακλῇ ἀνακλῆται
Dual ἀνακλῆσθον ἀνακλῆσθον
Plural ἀνακλώμεθα ἀνακλῆσθε ἀνακλῶνται
OptativeSingular ἀνακλῴμην ἀνακλῷο ἀνακλῷτο
Dual ἀνακλῷσθον ἀνακλῴσθην
Plural ἀνακλῴμεθα ἀνακλῷσθε ἀνακλῷντο
ImperativeSingular ἀνακλῶ ἀνακλᾱ́σθω
Dual ἀνακλᾶσθον ἀνακλᾱ́σθων
Plural ἀνακλᾶσθε ἀνακλᾱ́σθων, ἀνακλᾱ́σθωσαν
Infinitive ἀνακλᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακλωμενος ἀνακλωμενου ἀνακλωμενη ἀνακλωμενης ἀνακλωμενον ἀνακλωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνακλᾶται γὰρ ἀπὸ τῶν πραττόντων ἐπὶ τοὺσ γράφοντασ καὶ ἀναλάμπει δόξησ εἴδωλον ἀλλοτρίασ, ἐμφαινομένησ διὰ τῶν λόγων τῆσ πράξεωσ ὡσ ἐν ἐσόπτρῳ. (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 1 3:1)
  • "ἐκεῖ γὰρ ἀνακλᾶται πρὸσ τὸ θεῖον καὶ νοητὸν καλόν· (Plutarch, Amatorius, section 20 2:9)
  • ὅταν οὖν ὁ ἥλιοσ γένηται εἰσ δυσμάσ, ἀνάγκη πᾶσα ἶριν ἄντικρυσ ἡλίου φαίνεσθαι, ὅτε ἡ ὄψισ προσπεσοῦσα ταῖσ ῥανίσιν ἀνακλᾶται, ὥστε γίνεσθαι τὴν ἶριν. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 3, 7:1)
  • ἐσφαγμένοισι ταύροισι ἥδε ἰκέλη ἡ ξυμφορή · αὐχὴν ἀγκύλοσ, κεφαλὴ ποικίλωσ διάστροφοσ · ἄλλοτε μὲν γὰρ ἐσ τὸ πρηνὲσ τοξοῦται, εὖτε ἐσ τὸ στέρνον ἡ γένυσ ἐρείδει, ἄλλοτε δὲ ἐσ τὸ μετάφρενον ἀνακλᾶται, ὅκωσ τοῖσ ἀπὸ τῆσ κόμησ ἑλκομένοισι βίῃ, εὖτε ἔνθα ἢ ἔνθα ἐπὶ τοὺσ ὤμουσ ἱζάνει. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 12)
  • Θέσισ δὲ μαλθακὴ, ὁμαλὴ, ἀνάῤῬοποσ τοῖσιν ἐξέχουσι τοῦ σώματοσ, οἱο͂ν πτέρνῃ καὶ ἰσχίῳ, ὡσ μήτε ἀνακλᾶται, μήτε ἀποκλᾶται, μήτε ἐκτρέπηται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 14.1)

Synonyms

  1. to bend back

  2. to break short off

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION