- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀλείφω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: aleiphō

Principal Part: ἀλείφω ἀλείψω ἤλειψα ἀλήλιφα ἀλήλιμμαι ἠλείφθην

Structure: ἀλείφ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: From Root !lip, with α prefixed, v. λίπος

Sense

  1. I anoint, grease

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀλείφω ἀλείφεις ἀλείφει
Dual ἀλείφετον ἀλείφετον
Plural ἀλείφομεν ἀλείφετε ἀλείφουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἀλείφω ἀλείφῃς ἀλείφῃ
Dual ἀλείφητον ἀλείφητον
Plural ἀλείφωμεν ἀλείφητε ἀλείφωσι(ν)
OptativeSingular ἀλείφοιμι ἀλείφοις ἀλείφοι
Dual ἀλείφοιτον ἀλειφοίτην
Plural ἀλείφοιμεν ἀλείφοιτε ἀλείφοιεν
ImperativeSingular ἄλειφε ἀλειφέτω
Dual ἀλείφετον ἀλειφέτων
Plural ἀλείφετε ἀλειφόντων, ἀλειφέτωσαν
Infinitive ἀλείφειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀλειφων ἀλειφοντος ἀλειφουσα ἀλειφουσης ἀλειφον ἀλειφοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀλείφομαι ἀλείφει, ἀλείφῃ ἀλείφεται
Dual ἀλείφεσθον ἀλείφεσθον
Plural ἀλειφόμεθα ἀλείφεσθε ἀλείφονται
SubjunctiveSingular ἀλείφωμαι ἀλείφῃ ἀλείφηται
Dual ἀλείφησθον ἀλείφησθον
Plural ἀλειφώμεθα ἀλείφησθε ἀλείφωνται
OptativeSingular ἀλειφοίμην ἀλείφοιο ἀλείφοιτο
Dual ἀλείφοισθον ἀλειφοίσθην
Plural ἀλειφοίμεθα ἀλείφοισθε ἀλείφοιντο
ImperativeSingular ἀλείφου ἀλειφέσθω
Dual ἀλείφεσθον ἀλειφέσθων
Plural ἀλείφεσθε ἀλειφέσθων, ἀλειφέσθωσαν
Infinitive ἀλείφεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀλειφομενος ἀλειφομενου ἀλειφομενη ἀλειφομενης ἀλειφομενον ἀλειφομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀλείψω ἀλείψεις ἀλείψει
Dual ἀλείψετον ἀλείψετον
Plural ἀλείψομεν ἀλείψετε ἀλείψουσι(ν)
OptativeSingular ἀλείψοιμι ἀλείψοις ἀλείψοι
Dual ἀλείψοιτον ἀλειψοίτην
Plural ἀλείψοιμεν ἀλείψοιτε ἀλείψοιεν
Infinitive ἀλείψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀλειψων ἀλειψοντος ἀλειψουσα ἀλειψουσης ἀλειψον ἀλειψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀλείψομαι ἀλείψει, ἀλείψῃ ἀλείψεται
Dual ἀλείψεσθον ἀλείψεσθον
Plural ἀλειψόμεθα ἀλείψεσθε ἀλείψονται
OptativeSingular ἀλειψοίμην ἀλείψοιο ἀλείψοιτο
Dual ἀλείψοισθον ἀλειψοίσθην
Plural ἀλειψοίμεθα ἀλείψοισθε ἀλείψοιντο
Infinitive ἀλείψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀλειψομενος ἀλειψομενου ἀλειψομενη ἀλειψομενης ἀλειψομενον ἀλειψομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀλειφθήσομαι ἀλειφθήσῃ ἀλειφθήσεται
Dual ἀλειφθήσεσθον ἀλειφθήσεσθον
Plural ἀλειφθησόμεθα ἀλειφθήσεσθε ἀλειφθήσονται
OptativeSingular ἀλειφθησοίμην ἀλειφθήσοιο ἀλειφθήσοιτο
Dual ἀλειφθήσοισθον ἀλειφθησοίσθην
Plural ἀλειφθησοίμεθα ἀλειφθήσοισθε ἀλειφθήσοιντο
Infinitive ἀλειφθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀλειφθησομενος ἀλειφθησομενου ἀλειφθησομενη ἀλειφθησομενης ἀλειφθησομενον ἀλειφθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἤλειψα ἤλειψας ἤλειψε(ν)
Dual ἠλείψατον ἠλειψάτην
Plural ἠλείψαμεν ἠλείψατε ἤλειψαν
SubjunctiveSingular ἀλείψω ἀλείψῃς ἀλείψῃ
Dual ἀλείψητον ἀλείψητον
Plural ἀλείψωμεν ἀλείψητε ἀλείψωσι(ν)
OptativeSingular ἀλείψαιμι ἀλείψαις ἀλείψαι
Dual ἀλείψαιτον ἀλειψαίτην
Plural ἀλείψαιμεν ἀλείψαιτε ἀλείψαιεν
ImperativeSingular ἄλειψον ἀλειψάτω
Dual ἀλείψατον ἀλειψάτων
Plural ἀλείψατε ἀλειψάντων
Infinitive ἀλείψαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀλειψας ἀλειψαντος ἀλειψασα ἀλειψασης ἀλειψαν ἀλειψαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠλειψάμην ἠλείψω ἠλείψατο
Dual ἠλείψασθον ἠλειψάσθην
Plural ἠλειψάμεθα ἠλείψασθε ἠλείψαντο
SubjunctiveSingular ἀλείψωμαι ἀλείψῃ ἀλείψηται
Dual ἀλείψησθον ἀλείψησθον
Plural ἀλειψώμεθα ἀλείψησθε ἀλείψωνται
OptativeSingular ἀλειψαίμην ἀλείψαιο ἀλείψαιτο
Dual ἀλείψαισθον ἀλειψαίσθην
Plural ἀλειψαίμεθα ἀλείψαισθε ἀλείψαιντο
ImperativeSingular ἄλειψαι ἀλειψάσθω
Dual ἀλείψασθον ἀλειψάσθων
Plural ἀλείψασθε ἀλειψάσθων
Infinitive ἀλείψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀλειψαμενος ἀλειψαμενου ἀλειψαμενη ἀλειψαμενης ἀλειψαμενον ἀλειψαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠλείφθην ἠλείφθης ἠλείφθη
Dual ἠλείφθητον ἠλειφθήτην
Plural ἠλείφθημεν ἠλείφθητε ἠλείφθησαν
SubjunctiveSingular ἀλείφθω ἀλείφθῃς ἀλείφθῃ
Dual ἀλείφθητον ἀλείφθητον
Plural ἀλείφθωμεν ἀλείφθητε ἀλείφθωσι(ν)
OptativeSingular ἀλειφθείην ἀλειφθείης ἀλειφθείη
Dual ἀλειφθείητον ἀλειφθειήτην
Plural ἀλειφθείημεν ἀλειφθείητε ἀλειφθείησαν
ImperativeSingular ἀλείφθητι ἀλειφθήτω
Dual ἀλείφθητον ἀλειφθήτων
Plural ἀλείφθητε ἀλειφθέντων
Infinitive ἀλειφθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀλειφθεις ἀλειφθεντος ἀλειφθεισα ἀλειφθεισης ἀλειφθεν ἀλειφθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀλήλιφα ἀλήλιφας ἀλήλιφε(ν)
Dual ἀληλίφατον ἀληλίφατον
Plural ἀληλίφαμεν ἀληλίφατε ἀληλίφασι(ν)
SubjunctiveSingular ἀληλίφω ἀληλίφῃς ἀληλίφῃ
Dual ἀληλίφητον ἀληλίφητον
Plural ἀληλίφωμεν ἀληλίφητε ἀληλίφωσι(ν)
OptativeSingular ἀληλίφοιμι ἀληλίφοις ἀληλίφοι
Dual ἀληλίφοιτον ἀληλιφοίτην
Plural ἀληλίφοιμεν ἀληλίφοιτε ἀληλίφοιεν
ImperativeSingular ἀλήλιφε ἀληλιφέτω
Dual ἀληλίφετον ἀληλιφέτων
Plural ἀληλίφετε ἀληλιφόντων
Infinitive ἀληλιφέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀληλιφως ἀληλιφοντος ἀληλιφυια ἀληλιφυιας ἀληλιφον ἀληλιφοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀλήλιμμαι ἀλήλιψαι ἀλήλιπται
Dual ἀλήλιφθον ἀλήλιφθον
Plural ἀληλῖμμεθα ἀλήλιφθε ἀληλίφαται
ImperativeSingular ἀλήλιψο ἀληλίφθω
Dual ἀλήλιφθον ἀληλίφθων
Plural ἀλήλιφθε ἀληλίφθων
Infinitive ἀλήλιφθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀληλιμμενος ἀληλιμμενου ἀληλιμμενη ἀληλιμμενης ἀληλιμμενον ἀληλιμμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION