Hellas Alive Dictionary - ακουσιος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀκούσιος ἀκούσια ἀκούσιον

Structure: ἀκουσι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ἀεκούσιος, ἀεκούσια, ἀεκούσιον

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀκούσιος ἀκουσίου	ἀκουσιότερος ἀκουσιοτέρου	ἀκουσιότατος ἀκουσιοτάτου
Adverb	ἀκουσίως	ἀκουσιότερον	ἀκουσιότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

τῆσ ἀρετῆσ δὴ περὶ πάθη τε καὶ πράξεισ οὔσησ, καὶ ἐπὶ μὲν τοῖσ ἑκουσίοισ ἐπαίνων καὶ ψόγων γινομένων, ἐπὶ δὲ τοῖσ ἀκουσίοισ συγγνώμησ, ἐνίοτε δὲ καὶ ἐλέου, τὸ ἑκούσιον καὶ τὸ ἀκούσιον ἀναγκαῖον ἴσωσ διορίσαι τοῖσ περὶ ἀρετῆσ ἐπισκοποῦσι, χρήσιμον δὲ καὶ τοῖσ νομοθετοῦσι πρόσ τε τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ κολάσεισ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3, book 3 2:1)
τὸ δὲ λοιπὸν ἓν τὸ διορθωτικόν, ὃ γίνεται ἐν τοῖσ συναλλάγμασι καὶ τοῖσ ἑκουσίοισ καὶ τοῖσ ἀκουσίοισ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 47:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com