Hellas Alive Dictionary - ακουσιος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀκούσιος ἀκούσια ἀκούσιον

Structure: ἀκουσι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ἀεκούσιος, ἀεκούσια, ἀεκούσιον

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀκούσιος ἀκουσίου	ἀκουσιότερος ἀκουσιοτέρου	ἀκουσιότατος ἀκουσιοτάτου
Adverb	ἀκουσίως	ἀκουσιότερον	ἀκουσιότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

καὶ γὰρ ἀκούσιοι φόνοι καὶ ὕβρεισ εἰσ ἃ μὴ δεῖ καὶ πόλλ’ ἄλλα τοιαῦτα γίγνεται. (Demosthenes, Speeches 31-40, 89:2)
καὶ γὰρ ἀκούσιοι φόνοι καὶ ὕβρεισ εἰσ ἃ μὴ δεῖ καὶ πολλὰ τοιαῦτ’ ἀδικήματα γίγνεται. (Demosthenes, Speeches 31-40, 32:3)
τῇ δὲ νυκτὶ λυούσῃ τὸ νεῖκοσ ἀκούσιοι εἴξαντεσ διεκρίθησάν τ’ ἀπ’ ἀλλήλων καὶ ἐπὶ τοὺσ ἰδίουσ χάρακασ ἀπηλλάγησαν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 63 3:2)
ἦν δὲ καὶ τῆσ ἡμέρασ τὸ λειπόμενον βραχὺ μέροσ, ὥστ’ ἀκούσιοι ἀπ’ ἀλλήλων διελύθησαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 48 4:2)
οἱ δ’ Αἰκανοὶ θρασυτέρασ πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ ἐποιήσαντο τὰσ ἀποκρίσεισ, καὶ τὸν πόλεμον οὐκ ἀκούσιοι δέχεσθαι ὡμολόγησαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 60 9:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com