Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀγνοέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀγνοέω ἀγνοήσω ἠγνόησα ἠγνόηκα ἠγνόημαι ἠγνοήθην

Structure: ἀγνοέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from A)/gnoos a)gnw/s

Sense

  1. I do not perceive, recognize
  2. I do not know, I am ignorant.
  3. I sin or act unethically out of ignorance.

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγνόω ἀγνόεις ἀγνόει
Dual ἀγνόειτον ἀγνόειτον
Plural ἀγνόουμεν ἀγνόειτε ἀγνόουσιν*
SubjunctiveSingular ἀγνόω ἀγνόῃς ἀγνόῃ
Dual ἀγνόητον ἀγνόητον
Plural ἀγνόωμεν ἀγνόητε ἀγνόωσιν*
OptativeSingular ἀγνόοιμι ἀγνόοις ἀγνόοι
Dual ἀγνόοιτον ἀγνοοίτην
Plural ἀγνόοιμεν ἀγνόοιτε ἀγνόοιεν
ImperativeSingular ἀγνο͂ει ἀγνοεῖτω
Dual ἀγνόειτον ἀγνοεῖτων
Plural ἀγνόειτε ἀγνοοῦντων, ἀγνοεῖτωσαν
Infinitive ἀγνόειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοων ἀγνοουντος ἀγνοουσα ἀγνοουσης ἀγνοουν ἀγνοουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγνόουμαι ἀγνόει, ἀγνόῃ ἀγνόειται
Dual ἀγνόεισθον ἀγνόεισθον
Plural ἀγνοοῦμεθα ἀγνόεισθε ἀγνόουνται
SubjunctiveSingular ἀγνόωμαι ἀγνόῃ ἀγνόηται
Dual ἀγνόησθον ἀγνόησθον
Plural ἀγνοώμεθα ἀγνόησθε ἀγνόωνται
OptativeSingular ἀγνοοίμην ἀγνόοιο ἀγνόοιτο
Dual ἀγνόοισθον ἀγνοοίσθην
Plural ἀγνοοίμεθα ἀγνόοισθε ἀγνόοιντο
ImperativeSingular ἀγνόου ἀγνοεῖσθω
Dual ἀγνόεισθον ἀγνοεῖσθων
Plural ἀγνόεισθε ἀγνοεῖσθων, ἀγνοεῖσθωσαν
Infinitive ἀγνόεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοουμενος ἀγνοουμενου ἀγνοουμενη ἀγνοουμενης ἀγνοουμενον ἀγνοουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγνοήσω ἀγνοήσεις ἀγνοήσει
Dual ἀγνοήσετον ἀγνοήσετον
Plural ἀγνοήσομεν ἀγνοήσετε ἀγνοήσουσιν*
OptativeSingular ἀγνοήσοιμι ἀγνοήσοις ἀγνοήσοι
Dual ἀγνοήσοιτον ἀγνοησοίτην
Plural ἀγνοήσοιμεν ἀγνοήσοιτε ἀγνοήσοιεν
Infinitive ἀγνοήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοησων ἀγνοησοντος ἀγνοησουσα ἀγνοησουσης ἀγνοησον ἀγνοησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγνοήσομαι ἀγνοήσει, ἀγνοήσῃ ἀγνοήσεται
Dual ἀγνοήσεσθον ἀγνοήσεσθον
Plural ἀγνοησόμεθα ἀγνοήσεσθε ἀγνοήσονται
OptativeSingular ἀγνοησοίμην ἀγνοήσοιο ἀγνοήσοιτο
Dual ἀγνοήσοισθον ἀγνοησοίσθην
Plural ἀγνοησοίμεθα ἀγνοήσοισθε ἀγνοήσοιντο
Infinitive ἀγνοήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοησομενος ἀγνοησομενου ἀγνοησομενη ἀγνοησομενης ἀγνοησομενον ἀγνοησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγνοηθήσομαι ἀγνοηθήσῃ ἀγνοηθήσεται
Dual ἀγνοηθήσεσθον ἀγνοηθήσεσθον
Plural ἀγνοηθησόμεθα ἀγνοηθήσεσθε ἀγνοηθήσονται
OptativeSingular ἀγνοηθησοίμην ἀγνοηθήσοιο ἀγνοηθήσοιτο
Dual ἀγνοηθήσοισθον ἀγνοηθησοίσθην
Plural ἀγνοηθησοίμεθα ἀγνοηθήσοισθε ἀγνοηθήσοιντο
Infinitive ἀγνοηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοηθησομενος ἀγνοηθησομενου ἀγνοηθησομενη ἀγνοηθησομενης ἀγνοηθησομενον ἀγνοηθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγνόησα ἠγνόησας ἠγνόησεν*
Dual ἠγνοήσατον ἠγνοησάτην
Plural ἠγνοήσαμεν ἠγνοήσατε ἠγνόησαν
SubjunctiveSingular ἀγνοήσω ἀγνοήσῃς ἀγνοήσῃ
Dual ἀγνοήσητον ἀγνοήσητον
Plural ἀγνοήσωμεν ἀγνοήσητε ἀγνοήσωσιν*
OptativeSingular ἀγνοήσαιμι ἀγνοήσαις ἀγνοήσαι
Dual ἀγνοήσαιτον ἀγνοησαίτην
Plural ἀγνοήσαιμεν ἀγνοήσαιτε ἀγνοήσαιεν
ImperativeSingular ἀγνόησον ἀγνοησάτω
Dual ἀγνοήσατον ἀγνοησάτων
Plural ἀγνοήσατε ἀγνοησάντων
Infinitive ἀγνοήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοησᾱς ἀγνοησαντος ἀγνοησᾱσα ἀγνοησᾱσης ἀγνοησαν ἀγνοησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγνοησάμην ἠγνοήσω ἠγνοήσατο
Dual ἠγνοήσασθον ἠγνοησάσθην
Plural ἠγνοησάμεθα ἠγνοήσασθε ἠγνοήσαντο
SubjunctiveSingular ἀγνοήσωμαι ἀγνοήσῃ ἀγνοήσηται
Dual ἀγνοήσησθον ἀγνοήσησθον
Plural ἀγνοησώμεθα ἀγνοήσησθε ἀγνοήσωνται
OptativeSingular ἀγνοησαίμην ἀγνοήσαιο ἀγνοήσαιτο
Dual ἀγνοήσαισθον ἀγνοησαίσθην
Plural ἀγνοησαίμεθα ἀγνοήσαισθε ἀγνοήσαιντο
ImperativeSingular ἀγνόησαι ἀγνοησάσθω
Dual ἀγνοήσασθον ἀγνοησάσθων
Plural ἀγνοήσασθε ἀγνοησάσθων
Infinitive ἀγνοήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοησαμενος ἀγνοησαμενου ἀγνοησαμενη ἀγνοησαμενης ἀγνοησαμενον ἀγνοησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγνοήθην ἠγνοήθης ἠγνοήθη
Dual ἠγνοήθητον ἠγνοηθήτην
Plural ἠγνοήθημεν ἠγνοήθητε ἠγνοήθησαν
SubjunctiveSingular ἀγνοήθω ἀγνοήθῃς ἀγνοήθῃ
Dual ἀγνοήθητον ἀγνοήθητον
Plural ἀγνοήθωμεν ἀγνοήθητε ἀγνοήθωσιν*
OptativeSingular ἀγνοηθείην ἀγνοηθείης ἀγνοηθείη
Dual ἀγνοηθείητον ἀγνοηθειήτην
Plural ἀγνοηθείημεν ἀγνοηθείητε ἀγνοηθείησαν
ImperativeSingular ἀγνοήθητι ἀγνοηθήτω
Dual ἀγνοήθητον ἀγνοηθήτων
Plural ἀγνοήθητε ἀγνοηθέντων
Infinitive ἀγνοηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοηθεις ἀγνοηθεντος ἀγνοηθεισα ἀγνοηθεισης ἀγνοηθεν ἀγνοηθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγνόηκα ἠγνόηκας ἠγνόηκεν*
Dual ἠγνοήκατον ἠγνοήκατον
Plural ἠγνοήκαμεν ἠγνοήκατε ἠγνοήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἠγνοήκω ἠγνοήκῃς ἠγνοήκῃ
Dual ἠγνοήκητον ἠγνοήκητον
Plural ἠγνοήκωμεν ἠγνοήκητε ἠγνοήκωσιν*
OptativeSingular ἠγνοήκοιμι ἠγνοήκοις ἠγνοήκοι
Dual ἠγνοήκοιτον ἠγνοηκοίτην
Plural ἠγνοήκοιμεν ἠγνοήκοιτε ἠγνοήκοιεν
ImperativeSingular ἠγνόηκε ἠγνοηκέτω
Dual ἠγνοήκετον ἠγνοηκέτων
Plural ἠγνοήκετε ἠγνοηκόντων
Infinitive ἠγνοηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠγνοηκως ἠγνοηκοντος ἠγνοηκυῑα ἠγνοηκυῑᾱς ἠγνοηκον ἠγνοηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγνόημαι ἠγνόησαι ἠγνόηται
Dual ἠγνόησθον ἠγνόησθον
Plural ἠγνοήμεθα ἠγνόησθε ἠγνόηνται
ImperativeSingular ἠγνόησο ἠγνοήσθω
Dual ἠγνόησθον ἠγνοήσθων
Plural ἠγνόησθε ἠγνοήσθων
Infinitive ἠγνόησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠγνοημενος ἠγνοημενου ἠγνοημενη ἠγνοημενης ἠγνοημενον ἠγνοημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦτο μὲν οὖν οὐκ οἶδα ὅπωσ ἠγνόησαν οἱ ἄλλοι, μόνοσ δὲ Θεόπομποσ ᾔσθετο. (Plutarch, Agesilaus, chapter 33 1:1)
  • περὶ μὲν γὰρ Γαλατῶν τε καὶ Ἰβήρων οὕτωσ ἠγνόησαν οἱ δοκοῦντεσ ἀκριβέστατοι συγγραφεῖσ, ὧν ἐστιν Ἔφοροσ, ὥστε πόλιν οἰέται μίαν εἶναι τοὺσ Ἴβηρασ τοὺσ τοσοῦτο μέροσ τῆσ ἑσπερίου γῆσ κατοικοῦντασ, καὶ τὰ μήτε γενόμενα παρ’ αὐτοῖσ ἔθη μήτε λεγόμενα γράφειν ὡσ ἐκείνων αὐτοῖσ χρωμένων ἐτόλμησαν. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 79:1)
  • εἰσ τοσοῦτον γὰρ ἦλθον ἀνοίασ καὶ μικροψυχίασ ἔνιοι τῶν παρ’ αὐτοῖσ, ὥστ’ οὐδὲ ταῖσ ἀρχαίαισ αὐτῶν ἀναγραφαῖσ ὤκνησαν ἐναντία λέγειν, ἀλλὰ καὶ σφίσιν αὐτοῖσ ἐναντία γράφοντεσ ὑπὸ τυφλότητοσ τοῦ πάθουσ ἠγνόησαν. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 251:1)
  • Ἀπολλώνιοσ μὲν οὖν ὁ Μόλων τῶν ἀνοήτων εἷσ ἦν καὶ τετυφωμένων, τοὺσ μέντοι κατ’ ἀλήθειαν ἐν τοῖσ Ἑλληνικοῖσ φιλοσοφήσαντασ οὔτε τῶν προειρημένων οὐδὲν διέλαθεν οὔτε τὰσ ψυχρὰσ προφάσεισ τῶν ἀλληγοριῶν ἠγνόησαν, διόπερ τῶν μὲν εἰκότωσ κατεφρόνησαν, εἰσ δὲ τὴν ἀληθῆ καὶ πρέπουσαν περὶ τοῦ θεοῦ δόξαν ἡμῖν συνεφώνησαν. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 226:1)
  • καὶ μὴν τοσούτῳ γε τῆσ παρὰ τῶν θεῶν μαντείασ ὠφελιμώτερόσ ἐστι νόμοσ, ὅσῳ τοὺσ μὲν χρησμοὺσ ἤδη τινὲσ ἠγνόησαν καὶ δοκοῦντεσ πράττειν κατ̓ αὐτοὺσ τἀναντία ἐποίησαν, ὅθεν οἶμαι συμφοραῖσ ἐχρήσαντο. (Dio, Chrysostom, Orationes, 5:3)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION