ᾄδω
Non-contract Verb;
이형
Transliteration:
Principal Part:
ᾄδω
ᾄσω
ᾖσα
ᾖσμαι
ᾔσθην
Structure:
ᾴ̓δ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- Alternative form of ἀείδω (aeídō, “I sing”)
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οἱ ποιηταὶ δὲ ὁπόσα μὲν ἂν ἐκ τῶν Μουσῶν κατεχόμενοι ᾄδωσιν, ἀληθῆ ταῦτά ἐστιν ὁπόταν δὲ ἀφῶσιν αὐτοὺσ αἱ θεαὶ καὶ καθ’ αὑτοὺσ ποιῶσι, τότε δὴ καὶ σφάλλονται καὶ ὑπεναντία τοῖσ πρότερον διεξίασι· (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 2:4)
- ἁρμόττει δ’ ἐν τοῖσ τοιούτοισ καὶ τὰ Λακωνικὰ ἀποφθέγματα καὶ τὰ αἰνιγματώδη, οἱο͂ν εἴ τισ λέγει ὅπερ Στησίχοροσ ἐν Λοκροῖσ εἶπεν, ὅτι οὐ δεῖ ὑβριστὰσ εἶναι, ὅπωσ μὴ οἱ τέττιγεσ χαμόθεν ᾄδωσιν. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 21 8:1)
- τρόπον ἀναγκάζομεν ᾄδειν, μέχρι γε τοσούτου πεπαιδεῦσθαι σχεδὸν ἀναγκαῖον, μέχρι τοῦ δυνατὸν εἶναι συνακολουθεῖν ἕκαστον ταῖσ τε βάσεσιν τῶν ῥυθμῶν καὶ ταῖσ χορδαῖσ ταῖσ τῶν μελῶν, ἵνα καθορῶντεσ τάσ τε ἁρμονίασ καὶ τοὺσ ῥυθμούσ, ἐκλέγεσθαί τε τὰ προσήκοντα οἱοῖ́ τ’ ὦσιν ἃ τοῖσ τηλικούτοισ τε καὶ τοιούτοισ ᾄδειν πρέπον, καὶ οὕτωσ ᾄδωσιν, καὶ ᾄδοντεσ αὐτοί τε ἡδονὰσ τὸ παραχρῆμα ἀσινεῖσ ἥδωνται καὶ τοῖσ νεωτέροισ ἡγεμόνεσ ἠθῶν χρηστῶν ἀσπασμοῦ προσήκοντοσ γίγνωνται· (Plato, Laws, book 2 110:1)
- καί σφισιν ἀμφοτέροισ πεποιημένα ἐστὶν ἐσ Ἔρωτα, ἵνα ἐπὶ τοῖσ δρωμένοισ Λυκομίδαι καὶ ταῦτα ᾄδωσιν· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 27 3:4)
- καίτοι ὅταν οἱ μὲν σοφισταὶ μηδὲν τῶν ἐν Αἵδου κολαζομένων διαφέρωσιν, οἱ δὲ ῥήτορεσ χείρουσ ἔτι τούτων ὦσι, καὶ μηδὲν αὖ τῶν μαγείρων οὗτοι σεμνότεροι, κωμῳδίαν δὲ καὶ τραγῳδίαν μὴ οὐδὲ διδάσκειν δέῃ τὸ παράπαν, ἀλλ’ ἐκκηρύττειν ἐκ τῆσ ἀγαθῆσ πόλεωσ, ὁ δὲ διθύραμβοσ κολακεία τισ ᾖ, φαῦλον δ’ οἱ χοροὶ, κἂν παιᾶνασ ᾄδωσιν, Ὅμηρον δὲ εἰσαλείψαντεσ ἐκπέμπωμεν ὡσ οὐκ ἐπιτήδειον συνεῖναι τοῖσ νέοισ, ἀλλὰ ὄντα γόητα καὶ τοῦ πρὸσ ἡδονὴν θηρευτὴν, πάντεσ δ’ ὦσι τοῦ μηδενὸσ ἄξιοι, οὐ φροῦδα τὰ τῶν Ἑλλήνων πράγματα; (Aristides, Aelius, Orationes, 177:2)
Derived
- ἀπᾴδω (to sing out of tune, be out of tune, to dissent)
- ἐξᾴδω (to sing out, sing one's last song, to sing of)
- κατᾴδω (to sing to, to charm or appease by singing, to sing a spell or incantation)
- περιᾴδω (to go about singing)
- προᾴδω (to sing before, prelude)
- προσᾴδω (to sing to, to sing the songs, to harmonise)
- συνᾴδω (to sing with or together, to be in accord with, to celebrate together)