Ancient Greek-English Dictionary Language

Ζεύς

Third declension Noun; Masculine 그리스 고유 Transliteration:

Principal Part: Ζεύς Διός

Etym.: the obl. cases formed from Di/s, gen. Dio/s; dat. Dii/+, Di/ i_, acc. Di/a

Sense

  1. Zeus
  2. Pluto

Declension

Third declension
Singular
Nominative Ζεύς
Genitive Διός
Dative Διί
Accusative Δία
Vocative Ζεῦ

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μολῦναι δὲ καὶ τὸν ἐν Ἱεροσολύμοισ νεὼν καὶ προσονομάσαι Διὸσ Ὀλυμπίου καὶ τὸν ἐν Γαριζίν, καθὼσ ἐτύγχανον οἱ τὸν τόπον οἰκοῦντεσ, Διὸσ Ξενίου. (Septuagint, Liber Maccabees II 6:2)
  • ἀλλὰ γὰρ οὐ μόνον ἀνδρῶν δικαίων χρόνοσ σωτὴρ ἄριστοσ κατὰ Πίνδαρον, ἀλλὰ καὶ τεχνῶν νὴ Δία καὶ ἐπιτηδευμάτων γε καὶ παντὸσ ἄλλου σπουδαίου χρήματοσ. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 21)
  • τοιγάρτοι πολλαὶ μὲν ἱστορίαι σπουδῆσ ἄξιαι γράφονται τοῖσ νῦν, πολλοὶ δὲ λόγοι πολιτικοὶ χαρίεντεσ ἐκφέρονται φιλόσοφοί τε συντάξεισ οὐ μὰ Δία εὐκαταφρόνητοι ἄλλαι τε πολλαὶ καὶ καλαὶ πραγματεῖαι καὶ Ῥωμαίοισ καὶ Ἕλλησιν εὖ μάλα διεσπουδασμέναι προεληλύθασί τε καὶ προελεύσονται κατὰ τὸ εἰκόσ. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 3 1:1)
  • ἔστι δὲ ἥδε, τίνεσ εἰσὶν ἀξιολογώτατοι τῶν ἀρχαίων ῥητόρων τε καὶ συγγραφέων καὶ τίνεσ αὐτῶν ἐγένοντο προαιρέσεισ τοῦ τε βίου καὶ τῶν λόγων καὶ τί παρ’ ἑκάστου δεῖ λαμβάνειν ἢ φυλάττεσθαι, καλὰ θεωρήματα καὶ ἀναγκαῖα τοῖσ ἀσκοῦσι τὴν πολιτικὴν φιλοσοφίαν καὶ οὐ δήπου μὰ Δία κοινὰ οὐδὲ κατημαξευμένα τοῖσ πρότερον. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 42)
  • "σέ, ὦ Πάρι, κελεύει ὁ Ζεύσ, ἐπειδὴ καλόσ τε αὐτὸσ εἶ καὶ σοφὸσ τὰ ἐρωτικά, δικάσαι ταῖσ θεαῖσ, ἥτισ αὐτῶν ἡ καλλίστη ἐστὶν τοῦ δὲ ἀγῶνοσ τὸ ἆθλον ἡ νικῶσα λαβέτω τὸ μῆλον. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 1:1)
  • καὶ γὰρ αὐτὸσ ἐνδιέτριψα τῇ Ἴδῃ, ὁπότε δὴ ὁ Ζεὺσ ἤρα τοῦ μειρακίου τοῦ Φρυγόσ, καὶ πολλάκισ δεῦρο ἦλθον ὑπ’ ἐκείνου καταπεμφθεὶσ εἰσ ἐπισκοπὴν τοῦ παιδόσ. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 6:2)
  • ὁ μὲν γὰρ ἔτυχε τότε συρίζων πρὸσ τὸ ποίμνιον, καταπτάμενοσ δὲ ὄπισθεν αὐτοῦ ὁ Ζεὺσ κούφωσ μάλα τοῖσ ὄνυξι περιβαλὼν καὶ τῷ στόματι τὴν ἐπὶ τῇ κεφαλῇ τιάραν ἔχων ἀνέφερε τὸν παῖδα τεταραγμένον καὶ τῷ τραχήλῳ ἀπεστραμμένῳ εἰσ αὐτὸν ἀποβλέποντα. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 6:4)
  • κἀμὲ τὸν Ἑρμῆν ἀπέστειλεν ὁ Ζεὺσ ‐ ἀλλὰ τί τρέμεισ καὶ ὠχριᾷσ; (Lucian, Dearum judicium, (no name) 7:6)
  • αὕτη θυγάτηρ μέν ἐστι Λήδασ ἐκείνησ τῆσ καλῆσ ἐφ’ ἣν ὁ Ζεὺσ κατέπτη κύκνοσ γενόμενοσ. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 14:1)

Synonyms

  1. Zeus

  2. Pluto

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION