Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Παφλαγών

Third declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Παφλαγών Παφλαγόνος

Structure: Παφλαγων (Stem)

Sense

  1. an inhabitant of Paphlagonia; a Paphlagonian

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative Παφλαγών Παφλαγόνε Παφλαγόνες
Genitive Παφλαγόνος Παφλαγόνοιν Παφλαγόνων
Dative Παφλαγόνι Παφλαγόνοιν Παφλαγόσιν*
Accusative Παφλαγόνα Παφλαγόνε Παφλαγόνας
Vocative Παφλαγών Παφλαγόνε Παφλαγόνες

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡμέρασ μὲν οὖν τινασ ^ οἴκοι ἔμεινεν ἐλπίζων ὅπερ ἦν, ὑπὸ τῆσ φήμησ αὐτίκα μάλα παμπόλλουσ τῶν Παφλαγόνων συνδραμεῖσθαι. (Lucian, Alexander, (no name) 15:1)
  • τί γὰρ ἔδει μόνον φρονεῖν ἐν τοσούτοισ μεμηνόσιν καὶ παραπολαῦσαι τῆσ Παφλαγόνων μωρίασ ; (Lucian, Alexander, (no name) 45:4)
  • ἐγὼ δέ, ὦ βέλτιστε, πρὸσ μὲν σὲ ἴσωσ ταῦτα περὶ σοῦ εἰπὼν ἥμαρτον ἐχρῆν γὰρ ἐχρῆν ἢ κατὰ Παφλαγόνων ἢ Καππαδοκῶν ἢ Βακτρίων πάτρια διαλέγεσθαί σοι, ὡσ ^ ἐκμάθῃσ τὰ λεγόμενα καί σοὶ ἀκούειν ἡδέα. (Lucian, Pseudologista, (no name) 11:2)
  • κάκιστα δῆθ’ οὗτόσ γε πρῶτοσ Παφλαγόνων αὐταῖσ διαβολαῖσ. (Aristotle, Prologue 1:4)
  • ἀλλ’ ὁπόταν μάρψῃ βυρσαίετοσ ἀγκυλοχήλησ γαμφηλῇσι δράκοντα κοάλεμον αἱματοπώτην, δὴ τότε Παφλαγόνων μὲν ἀπόλλυται ἡ σκοροδάλμη, κοιλιοπώλῃσιν δὲ θεὸσ μέγα κῦδοσ ὀπάζει, αἴ κεν μὴ πωλεῖν ἀλλᾶντασ μᾶλλον ἕλωνται. (Aristotle, Prologue 5:18)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION