Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Λάκαινα

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: Λάκαινα Λακαίνης

Structure: Λακαιν (Stem) + α (Ending)

Etym.: La/kwn의 여성형, Lat.

Sense

  1. a female Laconian

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative Λάκαινα Λακαίνᾱ Λάκαιναι
Genitive Λακαίνης Λακαίναιν Λακαινῶν
Dative Λακαίνῃ Λακαίναιν Λακαίναις
Accusative Λάκαιναν Λακαίνᾱ Λακαίνᾱς
Vocative Λάκαινα Λακαίνᾱ Λάκαιναι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • στένει δὲ καί τισ ἀμφὶ τὸν εὔροον Εὐρώταν Λάκαινα πολυδάκρυτοσ ἐν δόμοισ κόρα, πολιάν τ’ ἐπὶ κρᾶτα μάτηρ τέκνων θανόντων τίθεται χέρα δρύπτεται παρειάν, δίαιμον ὄνυχα τιθεμένα σπαραγμοῖσ. (Euripides, Hecuba, choral, epode2)
  • ὅσαι δ’ ἄκληροι Τρῳάδων, ὑπὸ στέγαισ ταῖσδ’ εἰσί, τοῖσ πρώτοισιν ἐξῃρημέναι στρατοῦ, σὺν αὐταῖσ δ’ ἡ Λάκαινα Τυνδαρὶσ Ἑλένη, νομισθεῖσ’ αἰχμάλωτοσ ἐνδίκωσ. (Euripides, The Trojan Women, episode 1:14)
  • ὦ φιλτάτη Λάκαινα χαῖρε Λαμπιτοῖ. (Aristophanes, Lysistrata, Prologue 2:29)
  • ἀλλ’ ὦ φίλη Λάκαινα, σὺ γὰρ ἐὰν γένῃ μόνη μετ’ ἐμοῦ, τὸ πρᾶγμ’ ἀνασωσαίμεσθ’ ἔτ’ <ἄν>, ξυμψήφισαί μοι. (Aristophanes, Lysistrata, Prologue 4:12)
  • Ταύ̈γετον αὖτ’ ἐραννὸν ἐκλιπῶα Μῶα μόλε Λάκαινα πρεπτὸν ἁμὶν κλέωα τὸν Ἀμύκλαισ σιὸν καὶ χαλκίοικον Ἀσάναν, Τυνδαρίδασ τ’ ἀγασώσ, τοὶ δὴ πὰρ Εὐρώταν ψιάδδοντι. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric1)

Synonyms

  1. a female Laconian

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION