Ἀμύκλαι
First declension Noun; Feminine
고유
Transliteration:
Principal Part:
Ἀμύκλαι
Structure:
Ἀμυκλ
(Stem)
+
αι
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἔσχον δ’ Ἀμύκλασ ὄλβιοι, Πινδόθεν ὀρνύμενοι, λευκοπώλων Τυνδαριδᾶν βαθύδοξοι γείτονεσ, ὧν κλέοσ ἄνθησεν αἰχμᾶσ. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 1 22:3)
- ἢ Δωρίδ’ ἀποικίαν οὕνεκεν ὀρθῷ ἔστασασ ἐπὶ σφυρῷ Λακεδαιμονίων, ἕλον δ’ Ἀμύκλασ Αἰγεῖδαι σέθεν ἔκγονοι, μαντεύμασι Πυθίοισ; (Pindar, Odes, isthmian odes, isthmian 7 4:1)
- ἀπωσαμένου δὲ Νηλέωσ αὐτὸν διὰ τὴν πρὸσ Εὔρυτον φιλίαν, εἰσ Ἀμύκλασ παραγενόμενοσ ὑπὸ Δηιφόβου τοῦ Ἱππολύτου καθαίρεται. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 6 2:6)
- κατὰ δὲ Τελέσιλλαν ἐσώθησαν Ἀμύκλασ καὶ Μελίβοια, ἐτοξεύθη δὲ ὑπ’ αὐτῶν καὶ Ἀμφίων, αὐτὴ δὲ Νιόβη Θήβασ ἀπολιποῦσα πρὸσ τὸν πατέρα Τάνταλον ἧκεν εἰσ Σίπυλον, κἀκεῖ Διὶ εὐξαμένη τὴν μορφὴν εἰσ λίθον μετέβαλε, καὶ χεῖται δάκρυα νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν τοῦ λίθου. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 5 6:6)
- Λακεδαίμονοσ δὲ καὶ Σπάρτησ τῆσ Εὐρώτα, ὃσ ἦν ἀπὸ Λέλεγοσ αὐτόχθονοσ καὶ νύμφησ νηίδοσ Κλεοχαρείασ, Ἀμύκλασ καὶ Εὐρυδίκη, ἣν ἔγημεν Ἀκρίσιοσ. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 10 4:2)
