헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Εἰ δυνατόν ἐστι συστῆναι νοσήματα καινὰ καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ. 16:)

"τὰ μὲν ἀπ’ ἐνδείασ ὅσα τε καῦμα προσπῖπτον ἢ ψῦχοσ ἐμποιεῖ, ταῦτα πρῶτον τοῖσ σώμασι παραγενέσθαι· "πλησμονὰσ δὲ καὶ θρύψεισ καὶ ἡδυπαθείασ ὕστερον ἐπελθεῖν μετ’ ἀργίασ καὶ σχολῆσ δι’ ἀφθονίαν τῶν ἀναγκαίων πολὺ περίττωμα ποιούσασ καὶ πονηρόν, ἐν ᾧ ποικίλα νοσημάτων εἴδη παντοδαπάσ τε τούτων ἐπιπλοκὰσ πρὸσ ἀλλήλασ καὶ μίξεισ ἀεί τι νεωτερίζειν. "τὸ μὲν γὰρ κατὰ φύσιν τέτακται καὶ διώρισται, τάξισ γὰρ ἢ τάξεωσ ἔργον ἡ φύσισ· "ἡ δ’ ἀταξία καθάπερ ἡ Πινδαρικὴ ψάμμοσ ἀριθμὸν περιπέφευγε, καὶ τὸ παρὰ τὴν φύσιν εὐθὺσ ἀόριστον καὶ ἄπειρόν ἐστιν. "ἀληθεύειν μὲν γὰρ ἁπλῶσ ψεύδεσθαι δ’ ἀπειραχῶσ παρέχει τὰ πράγματα· "καὶ ῥυθμοὶ καὶ ἁρμονίαι λόγουσ ἔχουσιν· "ἃ δὲ πλημμελοῦσιν ἄνθρωποι περὶ λύραν καὶ ᾠδὴν καὶ ὄρχησιν, οὐκ ἄν τισ περιλάβοι,. καίτοι καὶ Φρύνιχοσ ὁ τῶν τραγῳδιῶν ποιητὴσ περὶ αὑτοῦ φησιν ὅτι σχήματα δ’ ὄρχησισ τόσα μοι πόρεν, ὅσσ’ ἐνὶ πόντῳ κύματα ποιεῖται χείματι νὺξ ὀλοή. καὶ Χρύσιπποσ τὰσ ἐκ δέκα μόνων ἀξιωμάτων συμπλοκὰσ πλήθει φησὶν ἑκατὸν μυριάδασ ὑπερβάλλειν. "ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἤλεγξεν Ἵππαρχοσ, ἀποδείξασ ὅτι τὸ μὲν καταφατικὸν περιέχει συμπεπλεγμένων μυριάδασ δέκα καὶ πρὸσ ταύταισ χίλια τεσσαράκοντα ἐννέα· "τὸ δ’ ἀποφατικὸν αὐτοῦ μυριάδασ τριάκοντα μίαν καὶ πρὸσ ταύταισ ἐνακόσια πεντήκοντα δύο. Ξενοκράτησ δὲ τὸν τῶν συλλαβῶν ἀριθμόν, ὃν τὰ στοιχεῖα μιγνύμενα πρὸσ ἄλληλα παρέχει, μυριάδων ἀπέφηνεν εἰκοσάκισ καὶ μυριάκισ μυρίων. "τί δὴ θαυμαστόν ἐστιν εἰ, τοσαύτασ μὲν ἐν ἑαυτῷ τοῦ σώματοσ δυνάμεισ ἔχοντοσ, τοσαύτασ δὲ διὰ σίτων καὶ ποτῶν ἐπεισαγομένου ποιότητασ ἑκάστοτε, χρωμένου δὲ κινήσεσι καὶ μεταβολαῖσ μήτε καιρὸν ἕνα μήτε τάξιν ἀεὶ μίαν ἐχούσαισ, αἱ πρὸσ ἀλλήλασ συμπλοκαὶ τούτων ἁπάντων ἔστιν ὅτε καινὰ καὶ ἀσυνήθη νοσήματα φέρουσιν, οἱο͂ν ὁ Θουκυδίδησ ἱστορεῖ τὸν Ἀθήνησι λοιμὸν γενέσθαι, τεκμαιρόμενοσ αὐτοῦ τὸ μὴ σύντροφον μάλιστα τῷ τὰ σαρκοφάγα μὴ γεύεσθαι τῶν νεκρῶν; "οἱ δὲ περὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν νοσήσαντεσ, ὡσ Ἀγαθαρχίδασ ἱστόρηκεν, ἄλλοισ τε συμπτώμασιν ἐχρήσαντο καινοῖσ καὶ ἀνιστορήτοισ, καὶ δρακόντια μικρὰ τὰσ κνήμασ διεσθίοντα καὶ τοὺσ βραχίονασ ἐξέκυψεν, ἁψαμένων δ’ αὖθισ ἀνεδύετο καὶ φλεγμονὰσ ἀκαρτερήτουσ ἐνειλούμενα τοῖσ μυώδεσι παρεῖχεν καὶ τοῦτο τὸ πάθοσ οὔτε πρότερον οἶδεν οὐδεὶσ οὔτε ὕστερον ἄλλοισ ἀλλ’ ἐκείνοισ γε μόνοισ γενόμενον, ὡσ ἕτερα πολλά. καὶ γὰρ ἐν δυσουρίᾳ τισ γενόμενοσ πολὺν χρόνον ἐξέδωκε κριθίνην καλάμην γόνατ’ ἔχουσαν. "καὶ τὸν ἡμέτερον ξένον Ἔφηβον Ἀθήνησιν ἴσμεν ἐκβάλλοντα μετὰ πολλοῦ σπέρματοσ θηρίδιον δασὺ καὶ πολλοῖσ ποσὶ ταχὺ βαδίζον. "τὴν δὲ Τίμωνοσ ἐν Κιλικίᾳ τήθην Ἀριστοτέλησ ἱστόρηκε φωλεύειν τοῦ ἔτουσ ἑκάστου δύο μῆνασ, μηδενὶ πλὴν μόνῳ τῷ ἀναπνεῖν, ὅτι ζῇ, διάδηλον οὖσαν. "καὶ μὴν ἔν γε τοῖσ Μενωνείοισ σημεῖον ἡπατικοῦ πάθουσ ἀναγέγραπται τὸ τοὺσ κατοικιδίουσ μῦσ ἐπιμελῶσ· "παραφυλάττειν καὶ διώκειν· "ὃ νῦν οὐδαμοῦ γιγνόμενον ὁρᾶται. "διὸ μὴ θαυμάζωμεν, ἂν γένηταί τι τῶν οὐ πρότερον ὄντων, μηδ’ εἴ τι τῶν πρότερον ὄντων ὕστερον ἐκλέλοιπεν· "αἰτία γὰρ ἡ τῶν σωμάτων φύσισ, ἄλλην ἄλλοτε λαμβάνουσα κρᾶσιν. "τὸ μὲν οὖν ἀέρα καινὸν ἐπεισάγειν ἢ ξένον ὕδωρ, εἰ μὴ βούλεται Διογενιανόσ, ἐάσωμεν καίτοι τούσ γε Δημοκριτείουσ ἴσμεν καὶ λέγοντασ καὶ γράφοντασ, ὅτι καὶ κόσμων ἐκτὸσ φθαρέντων καὶ σωμάτων ἀλλοφύλων ἐκ τῆσ ἀπορροῆσ ἐπιρρεόντων, ἐνταῦθα πολλάκισ ἀρχαὶ παρεμπίπτουσι λοιμῶν καὶ παθῶν οὐ συνήθων. "ἐάσωμεν δὲ καὶ τὰσ φθορὰσ τὰσ κατὰ μέροσ παρ’ ἡμῖν ὑπό τε σεισμῶν καὶ αὐχμῶν καὶ ὄμβρων, αἷσ καὶ τὰ πνεύματα καὶ τὰ νάματα γηγενῆ φύσιν ἔχοντα συννοσεῖν ἀνάγκη καὶ συμμεταβάλλειν. "ἀλλὰ περὶ τὰ· "σιτία καὶ τὰ ὄψα καὶ τὰσ ἄλλασ διαίτασ τοῦ σώματοσ ἐξαλλαγήν, ὅση γέγονεν, οὐ παραλειπτέον· "πολλὰ γὰρ τῶν ἀγεύστων καὶ ἀβρώτων πρότερον ἥδιστα νῦν γέγονεν, ὥσπερ οἰνόμελι καὶ μήτρα· "λέγουσι δὲ μηδ’ ἐγκέφαλον ἐσθίειν τοὺσ παλαιούσ· "διὸ καὶ Ὅμηρον εἰπεῖν τίω δέ μιν ἐν καρὸσ αἴσῃ, τὸν ἐγκέφαλον οὕτω, διὰ τὸ ῥίπτειν καὶ ἀποβάλλειν μυσαττομένουσ, προσειπόντα· "σικύου δὲ πέπονοσ καὶ μήλου Μηδικοῦ καὶ πεπέρεωσ πολλοὺσ ἴσμεν ἔτι τῶν πρεσβυτέρων γεύσασθαι μὴ δυναμένουσ. "ὑπό τε δὴ τούτων εἰκόσ ἐστι ξενοπαθεῖν τὰ σώματα καὶ παραλλάττειν ταῖσ κράσεσιν ἡσυχῆ ποιότητα καὶ περίττωμα ποιούντων ἴδιον, τήν τε τάξιν αὖ τῶν ἐδεστῶν καὶ μετακόσμησιν οὐ μικρὰν ἔχειν διαφοράν. αἱ γὰρ καλούμεναι ψυχραὶ τράπεζαι πρότερον, ὀστρέων, ἐχίνων, ὠμῶν λαχάνων, ὥσπερ ἐλαφρῶν ὁ Πλάτων, ἀπ’ οὐρᾶσ ἐπὶ στόμα μεταχθεῖσαι τὴν πρώτην ἀντὶ τῆσ ἐσχάτησ τάξιν ἔχουσι. "μέγα δὲ καὶ τὸ τῶν καλουμένων προπωμάτων· "οὐδὲ γὰρ ὕδωρ οἱ παλαιοὶ πρὶν ἐντραγεῖν ἔπινον· "οἱ δὲ νῦν ἄσιτοι προμεθυσθέντεσ ἅπτονται τῆσ τροφῆσ διαβρόχῳ τῷ σώματι καὶ ζέοντι, λεπτὰ καὶ τομὰ καὶ ὀξέα προσφέροντεσ ὑπέκκαυμα τῆσ ὀρέξεωσ, εἶθ’ οὕτωσ ἐμφορούμενοι τῶν ἄλλων. "οὐδενὸσ δὲ πρὸσ μεταβολὴν καὶ τὸ ποιῆσαι νοσημάτων καινῶν γένεσιν ἀσθενέστερόν ἐστιν ἡ περὶ τὰ λουτρὰ τῆσ σαρκὸσ πολυπάθεια καθάπερ σιδήρου πυρὶ μαλασσομένησ καὶ ῥεούσησ, εἶτα βαφὴν ὑπὸ ψυχροῦ καὶ στόμωσιν ἀναδεχομένησ· "ἔνθα μὲν εἰσ Ἀχέροντα Πυριφλεγέθων τε ῥέουσι· "τοῦτο γὰρ ἄν τισ εἰπεῖν μοι δοκεῖ τῶν ὀλίγον ἡμῶν ἔμπροσθεν γεγονότων, βαλανείου θύρασ ἀνοιχθείσησ. "ἐκεῖνοι γὰρ οὕτωσ ἀνειμένοισ ἐχρῶντο καὶ μαλακοῖσ, ὥστ’ Ἀλέξανδροσ μὲν ὁ βασιλεὺσ ἐν τῷ λουτρῶνι πυρέττων ἐκάθευδεν αἱ δὲ Γαλατῶν γυναῖκεσ εἰσ τὰ βαλανεῖα πόλτου χύτρασ εἰσφέρουσαι μετὰ τῶν παίδων ἤσθιον ὁμοῦ λουόμεναι. "νῦν δὲ λυττῶσιν ἐοίκε τὰ βαλανεῖα καὶ ὑλακτοῦσι καὶ σπαράττουσιν· "ὁ δ’ ἑλκόμενοσ ἀὴρ ἐν αὐτοῖσ, ὑγροῦ μῖγμα καὶ πυρὸσ γεγονώσ, οὐδὲν ἐᾷ τοῦ σώματοσ ἡσυχίαν ἄγειν, ἀλλὰ πᾶσαν ἄτομον κλονεῖ καὶ ταράσσει καὶ μεθίστησιν ἐξ ἕδρασ, ἄχρι οὗ κατασβέσωμεν αὑτοὺσ πεπυρωμένουσ καὶ ζέοντασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, Εἰ δυνατόν ἐστι συστῆναι νοσήματα καινὰ καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ. 16:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Εἰ δυνατόν ἐστι συστῆναι νοσήματα καινὰ καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ. 16:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION