Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, chapter 0

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, chapter 0)

συμποσίων ἐκβάλλοντεσ οὐ ταὐτὸ ποιοῦσι τοῖσ τὸ φῶσ ἀναιροῦσιν, ἀλλὰ χεῖρον, ὅσῳ λύχνου μὲν ἀρθέντοσ οἱ μέτριοι καὶ σώφρονεσ οὐδὲν ἔσονται κακίουσ, τὸ αἰδεῖσθαι τοῦ βλέπειν ἀλλήλουσ μεῖζον ἔχοντεσ· ἀμαθίασ δὲ δὴ καὶ ἀμουσίασ σὺν οἴνῳ παρούσησ, οὐδ’ ὁ τῆσ Ἀθηνᾶσ χρυσοῦσ λύχνοσ ἐκεῖνοσ εὔχαριν ἂν πότον καὶ κόσμιον παράσχοι.

σιωπῶντασ μὲν γὰρ ἐμπίπλασθαι μετ’ ἀλλήλων κομιδῇ συῶδεσ καὶ ἴσωσ ἀδύνατον·

ὠφελίμωσ οὐ προσιέμενοσ, πολὺ γελοιότερόσ ἐστι τοῦ πίνειν μὲν οἰομένου δεῖν καὶ τρώγειν τοὺσ δειπνοῦντασ, ἄκρατον δὲ τὸν οἶνον αὐτοῖσ ἐγχέοντοσ καὶ τοὔψον ἀνήδυντον καὶ ἀκάθαρτον παρατιθέντοσ.

οὔτε γὰρ ποτὸν οὐδὲν οὔτ’ ἐδεστὸν οὕτωσ ἀηδὲσ καὶ βλαβερόν ἐστι μὴ θεραπευθὲν ὃν προσήκει τρόπον, ὡσ λόγοσ ἀκαίρωσ καὶ ἀνοήτωσ ἐν συμποσίῳ περιφερόμενοσ.

τὴν γοῦν μέθην οἱ λοιδοροῦντεσ φιλόσοφοι λήρησιν πάροινον ἀποκαλοῦσι·

τὸ δὲ ληρεῖν οὐδέν ἐστιν ἀλλ’ ἢ λόγῳ κενῷ χρῆσθαι καὶ φλυαρώδει· λαλιᾶσ δ’ ἀτάκτου καὶ φλυαρίασ εἰσ ἄκρατον ἐμπεσούσησ, ὕβρισ καὶ παροινία τέλοσ ἀμουσότατον καὶ ἀχαριστότατον. καὶ παρ’ ἡμῖν ἐν τοῖσ Ἀγριωνίοισ τὸν Διόνυσον αἱ γυναῖκεσ ὡσ ἀποδεδρακότα ζητοῦσιν εἶτα παύονται καὶ λέγουσιν, ὅτι πρὸσ τὰσ Μούσασ καταπέφευγε καὶ κέκρυπται παρ’ ἐκείναισ·

μετ’ ὀλίγον δέ, τοῦ δείπνου τέλοσ ἔχοντοσ, αἰνίγματα καὶ γρίφουσ ἀλλήλοισ προβάλλουσι·

τοῦ μυστηρίου διδάσκοντοσ, ὅτι λόγῳ τε δεῖ χρῆσθαι παρὰ πότον θεωρίαν τινὰ καὶ μοῦσαν ἔχοντι, καὶ λόγου τοιούτου τῇ μέθῃ παρόντοσ, ἀποκρύπτεται τὸ ἄγριον καὶ μανικόν, ὑπὸ τῶν Μουσῶν εὐμενῶσ κατεχόμενον. ἃ τοίνυν ἐν τοῖσ Πλάτωνοσ γενεθλίοισ πέρυσι καὶ ἀκοῦσαι καὶ εἰπεῖν συνέτυχεν ἡμῖν, πρῶτα τοῦτο περιέχει τὸ βιβλίον.

ἔστι δὲ τῶν συμποσιακῶν ὄγδοον.

상위

Quaestiones Convivales

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION