Plutarch, Quaestiones Romanae, section 102 2:

(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 102 2:)

ἢ καθάπερ οἱ Πυθαγορικοὶ τοῦ ἀριθμοῦ τὸν μὲν ἄρτιον θῆλυν ἄρρενα δὲ τὸν περιττὸν ἐνόμιζον; γόνιμοσ γάρ ἐστι καὶ κρατεῖ τοῦ ἀρτίου συντιθέμενοσ, καὶ διαιρουμένων εἰσ τὰσ μονάδασ ὁ μὲν ἄρτιοσ καθάπερ τὸ θῆλυ χώραν μεταξὺ κενὴν ἐνδίδωσι, τοῦ δὲ περιττοῦ μόριον ἀεί τι πλῆρεσ ὑπολείπεται· διὸ τὸν μὲν ἄρρενι τὸν δὲ θήλει πρόσφορον νομίζουσιν. ἢ ὅτι τῶν ἀριθμῶν ἁπάντων τὰ μὲν ἐννέα πρῶτόσ ἐστι, τετράγωνοσ ἀπὸ περιττοῦ καὶ τελείου τῆσ τριάδοσ, τὰ δ’ ὀκτὼ πρῶτοσ κύβοσ ἀπὸ ἀρτίου τῆσ δυάδοσ; δεῖ δὲ τὸν μὲν ἄνδρα τετράγωνον εἶναι καὶ περιττὸν καὶ τέλειον, τὴν δὲ γυναῖκα καθάπερ τὸν κύβον ἑδραῖον καὶ οἰκουρὸν καὶ δυσμετακίνητον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION