Plutarch, chapter 2 2:

(플루타르코스, chapter 2 2:)

ταχὺ μέντοι μεταπεσὼν αὖθισ εἶχε τὸν Εὐμενῆ δι’ ὀργῆσ, ὡσ ὕβρει μᾶλλον πρὸσ ἑαυτὸν ἢ παρρησίᾳ πρὸσ Ἡφαιστίωνα χρησάμενον. ἔπειτα Νέαρχον ἐκπέμπων με̣ τὰ νεῶν ἐπὶ τὴν ἔξω θάλασσαν ᾔτει χρήματα τοὺσ φίλουσ· οὐ γὰρ ἦν ἐν τῷ βασιλείῳ. τοῦ δ’ Εὐμενοῦσ αἰτηθέντοσ μὲν τριακόσια τάλαντα, δόντοσ δὲ ἑκατὸν μόνα, καὶ ταῦτα γχίσχρωσ καὶ μόλισ αὐτῷ συνειλέχθαι διὰ τῶν ἐπιτρόπων φάσκοντοσ, οὐδὲν ἐγκαλέσασ οὐδὲ δεξάμενοσ ἐκέλευσε τοὺσ παῖδασ κρύφα τῇ σκηνῇ τοῦ Εὐμενοῦσ πῦρ ἐνεῖναι, βουλόμενοσ ἐκκομιζομένων τῶν χρημάτων λαβεῖν ἐπ’ αὐτοφώρῳ ψευδόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION