Plutarch, chapter 12

(플루타르코스, chapter 12)

ἤδη δὲ τῆσ πολιορκίασ χρόνον λαμβανούσησ Ἀντίγονοσ τεθνηκέναι πυνθανόμενοσ Ἀντίπατρον ἐν Μακεδονίᾳ, καὶ τεταράχθαι τὰ πράγματα Κασάνδρου καὶ Πολυσπέρχοντοσ διαφερομένων, οὐδὲν ἔτι μικρὸν ἐλπίζων, ἀλλὰ τῇ γνώμῃ τὴν ὅλην περιβαλλόμενοσ ἡγεμονίαν· ἐβούλετο τὸν Εὐμενῆ φίλον ἔχειν καὶ συνεργὸν ἐπὶ τὰσ πράξεισ, διὸ πέμψασ Ιἑρώνυμον ἐσπένδετο τῷ Εὐμενεῖ, προτείνασ ὁρ́κον, ὃν ὁ Εὐμενὴσ διορθώσασ ἐπέτρεψεν ἐπικρῖναι τοῖσ πολιορκοῦσιν αὐτὸν Μακεδόσι, πότεροσ εἰή δικαιότεροσ. Ἀντίγονοσ μὲν γὰρ ἀφοσιώσεωσ ἕνεκεν ἐν ἀρχῇ τῶν βασιλέων ἐπιμνησθείσ τὸν λοιπὸν ὁρ́κον εἰσ ἑαυτὸν ὡρ́κιζεν, Εὐμένησ δὲ πρώτην μὲν ἐνέγραψε τοῖσ ὁρ́κοισ Ὀλυμπιάδα μετὰ τῶν βασιλέων, ἔπειτα ὤμνυεν οὐκ Ἀντιγόνῳ μόνον εὐνοήσειν οὐδ’ ἐκείνῳ τὸν αὐτὸν ἐχθρὸν ἕξειν καὶ φίλον, ἀλλὰ καὶ Ὀλυμπιάδι καὶ τοῖσ βασιλεῦσιν.

ὧν δικαιοτέρων φανέντων, οἱ Μακεδόνεσ ταῦθ’ ὁρκίσαντεσ τὸν Εὐμενῆ τὴν πολιορκίαν ἔλυσαν, καὶ πρὸσ τὸν Ἀντίγονον ἀπέστελλον, ὅπωσ καὶ αὐτὸσ ἀποδῷ τῷ Εὐμενεῖ τὸν ὁρ́κον. ἐν τούτῳ δὲ Εὐμενὴσ ὅσουσ εἶχεν ἐν Νώροισ τῶν Καππαδοκῶν ὁμήρουσ ἀπεδίδου, λαμβάνων ἵππουσ καὶ ὑποζύγια καὶ σκηνὰσ παρὰ τῶν κομιζομένων, καὶ συνῆγε τῶν στρατιωτῶν ὅσοι διασπαρέντεσ ἀπὸ τῆσ φυγῆσ ἐπλανῶντο κατὰ τὴν χώραν, ὥστε περὶ αὐτὸν ἱππεῖσ ὀλίγῳ τῶν χιλίων ἀποδέοντασ γενέσθαι, μεθ’ ὧν ἐξελάσασ ἔφυγεν, ὀρθῶσ φοβηθεὶσ τὸν Ἀντίγονον.

οὐ γὰρ μόνον ἐκεῖνον ἐκέλευσε πολιορκεῖν αὖθισ περιτειχίσαντασ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ Μακεδόσι πικρῶσ ἀντέγραψε δεξαμένοισ τοῦ ὁρ́κου τὴν διόρθωσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION