Plutarch, chapter 10

(플루타르코스, chapter 10)

ἐκ τούτου πλανώμενοσ ὁ Εὐμενὴσ καὶ ὑποφεύγων ἔπεισε τοὺσ πολλοὺσ τῶν στρατιωτῶν ἀπελθεῖν, εἴτε κηδόμενοσ αὐτῶν εἴτε ἐφέλκεσθαι μή βουλόμενοσ ἐλάττονασ μὲν τοῦ μάχεσθαι, πλείονασ δὲ τοῦ λανθάνειν ὄντασ, καταφυγὼν δὲ εἰσ Νῶρα, χωρίον ἐν μεθορίῳ Λυκαονίασ καὶ Καππαδοκίασ, μετὰ πεντακοσίων ἱππέων καὶ διακοσίων ὁπλιτῶν, κἀντεῦθεν αὖθισ, ὅσοι τῶν φίλων ἐδεήθησαν ἀφεθῆναι τοῦ χωρίου τὴν χαλεπότητα καὶ τῆσ διαίτησ τὴν ἀνάγκην οὐ φέροντεσ, πάντασ ἀσπασάμενοσ καὶ φιλοφρονηθεὶσ ἀπέπεμψεν. ὡσ δὲ ἐπελθὼν ὁ Ἀντίγονοσ εἰσ λόγουσ αὐτόν ἐκάλει πρὸ τῆσ πολιορκίασ, ἀπεκρίνατο πολλοὺσ εἶναι τοὺσ Ἀντιγόνου φίλουσ καὶ μετὰ Ἀντίγονον ἡγεμόνασ, ὧν δὲ αὐτὸσ προπολεμεῖ μηδένα λείπεσθαι μετ’ αὐτόν·

"ἐμαυτοῦ κρείττονα νομίζω, μέχρι ἂν ὦ τοῦ ξίφουσ κύριοσ. ὅμωσ δὲ πέμψαντοσ τοῦ Ἀντιγόνου τὸν ἀδελφιδοῦν Πτολεμαῖον εἰσ τὸ χωρίον, ὥσπερ ἠξίωσεν ὁ Εὐμενήσ, κατέβη, καὶ περιβαλόντεσ ἀλλήλουσ ἠσπάσαντο φιλικῶσ καὶ οἰκείωσ, ἅτε δὴ ἀλλήλοισ κεχρημένοι πολλὰ καὶ συνήθεισ γεγονότεσ.

λόγων δὲ γενομένων πολλῶν καὶ τοῦ Εὐμενοῦσ οὐχ ὑπὲρ ἀσφαλείασ μεμνημένου καὶ διαλύσεωσ, ἀλλὰ καὶ τὰσ σατραπείασ ἀξιοῦντοσ αὑτῷ βεβαιοῦσθαι καὶ τὰσ δωρεὰσ ἀποδίδοσθαι, θαῦμα τοὺσ παρόντασ εἶχε τὸ φρόνημα καὶ τὴν εὐτολμίαν ἀγαμένουσ. ἅμα δὲ πολλοὶ συνέτρεχον τῶν Μακεδόνων ἰδεῖν ὅστισ ἐστὶ τὸν Εὐμενῆ ποθοῦντεσ·

οὐ γὰρ ἑτέρου λόγοσ ἦν τοσοῦτοσ ἐν τῷ στρατῷ μετὰ τὴν τοῦ Κρατεροῦ τελευτήν. δείσασ δὲ ὁ Ἀντίγονοσ ὑπὲρ αὐτοῦ, μή τι πάθῃ βίαιον, πρῶτον μὲν ἀπηγόρευε μή προσιέναι βοῶν, καὶ τοῖσ λίθοισ ἔβαλλε τοὺσ ἐπιφερομένουσ, τέλοσ δὲ ταῖσ χερσὶ τὸν Εὐμενῆ περιβαλὼν καὶ τὸν ὄχλον ἀπερύκων τοῖσ δορυφόροισ μόλισ εἰσ τὸ ἀσφαλὲσ ἀποκατέστησε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION