Plato, Republic, book 2 22:

πολὺ γὰρ ἀμείνων ἄρα ὁ τοῦ ἀδίκου ἢ ὁ τοῦ δικαίου βίοσ, ὡσ λέγουσιν. ἐπεὶ ἔμοιγε, ὦ Σώκρατεσ, οὔ τι δοκεῖ οὕτωσ· ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένοσ τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων, τὸν δὲ ὑπὲρ τῆσ δικαιοσύνησ λόγον, ὡσ ἄμεινον ἀδικίασ, οὐδενόσ πω ἀκήκοα ὡσ βούλομαι ‐ βούλομαι δὲ αὐτὸ καθ’ αὑτὸ ἐγκωμιαζόμενον ἀκοῦσαι ‐ μάλιστα δ’ οἶμαι ἂν σοῦ πυθέσθαι.