Plato, Republic, book 2 6:

οὐ τοίνυν, ἔφη, ποιεῖσ ὃ βούλει. λέγε γάρ μοι· ἆρά σοι δοκεῖ τοιόνδε τι εἶναι ἀγαθόν, ὃ δεξαίμεθ’ ἂν ἔχειν οὐ τῶν ἀποβαινόντων ἐφιέμενοι, ἀλλ’ αὐτὸ αὑτοῦ ἕνεκα ἀσπαζόμενοι, οἱο͂ν τὸ χαίρειν καὶ αἱ ἡδοναὶ ὅσαι ἀβλαβεῖσ καὶ μηδὲν εἰσ τὸν ἔπειτα χρόνον διὰ ταύτασ γίγνεται ἄλλο ἢ χαίρειν ἔχοντα;