Plato, Republic, book 10 129:

(플라톤, Republic, book 10 129:)

λέγεται γὰρ οὖν, ἦν δ’ ἐγώ. ἀλλ’ οἰεί, ὦ Γλαύκων, εἰ τῷ ὄντι οἱο͂́σ τ’ ἦν παιδεύειν ἀνθρώπουσ καὶ βελτίουσ ἀπεργάζεσθαι Ὅμηροσ, ἅτε περὶ τούτων οὐ μιμεῖσθαι ἀλλὰ γιγνώσκειν δυνάμενοσ, οὐκ ἄρ’ ἂν πολλοὺσ ἑταίρουσ ἐποιήσατο καὶ ἐτιμᾶτο καὶ ἠγαπᾶτο ὑπ’ αὐτῶν, ἀλλὰ Πρωταγόρασ μὲν ἄρα ὁ Ἀβδηρίτησ καὶ Πρόδικοσ ὁ Κεῖοσ καὶ ἄλλοι πάμπολλοι δύνανται τοῖσ ἐφ’ ἑαυτῶν παριστάναι ἰδίᾳ συγγιγνόμενοι ὡσ οὔτε οἰκίαν οὔτε πόλιν τὴν αὑτῶν διοικεῖν οἱοῖ́ τ’ ἔσονται, ἐὰν μὴ σφεῖσ αὐτῶν ἐπιστατήσωσιν τῆσ παιδείασ, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ σοφίᾳ οὕτω σφόδρα φιλοῦνται, ὥστε μόνον οὐκ ἐπὶ ταῖσ κεφαλαῖσ περιφέρουσιν αὐτοὺσ οἱ ἑταῖροι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION