Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 115:

(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 115:)

τὸ μὲν οὖν νουθετεῖν τοῦτον μανία· ὃσ γὰρ οἷσ ὁ δῆμοσ ἅπασ τοὺσ ἐνοχλοῦντασ ἑαυτὸν νουθετεῖ θορύβοισ μηδεπώποθ’ ὑπεῖξε μηδὲ διετράπη, ταχύ γ’ ἂν φροντίσειέ τι τοῦ παρ’ ἑνὸσ λόγου. ἀνίατον, ἀνίατον, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὸ πρᾶγμ’ ἔστι τὸ τούτου. δεῖ δὴ πάντασ, ὥσπερ οἱ ἰατροί, ὅταν καρκίνον ἢ φαγέδαιναν ἢ τῶν ἀνιάτων τι κακῶν ἴδωσιν, ἀπέκαυσαν ἢ ὅλωσ ἀπέκοψαν, οὕτω τοῦτο τὸ θηρίον ὑμᾶσ ἐξορίσαι, ῥῖψαι ἐκ τῆσ πόλεωσ, ἀνελεῖν, μὴ περιμείναντάσ τι παθεῖν, ὃ μήτ’ ἰδίᾳ μήτε δημοσίᾳ γένοιτο, ἀλλὰ προευλαβηθέντασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION