Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 16:

(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 16:)

πάνυ δ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μετὰ πάσησ οἰκειότητοσ ἐρῶ τἀληθῆ πρὸσ ὑμᾶσ. ἐγὼ γὰρ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ ὁρῶν ὑμᾶσ κατατάττοντάσ με καὶ προχειριζομένουσ ἐπὶ τὴν τούτου κατηγορίαν, ἠχθόμην καὶ μὰ τὸν Δία καὶ πάντασ θεοὺσ οὐκ ἐβουλόμην. οὐ γὰρ ἠγνόουν ὅτι ὁ ποιήσασ τι τοιοῦτον παρ’ ὑμῖν καὶ παθὼν ἀπέρχεται. εἰ δὲ μὴ τηλικοῦτον ὥστ’ εὐθὺσ αἰσθέσθαι, ἀλλ’ ἐὰν πολλὰ τοιαῦτα ποιῇ καὶ μὴ παύηται, ταχὺ γνώσεται. ὅμωσ δ’ ἀναγκαῖον ἡγούμην εἶναι πείθεσθαι τοῖσ ὑμετέροισ βουλήμασιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION