Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 218:

ὡσ μὲν οὖν ἔξεστιν ὑμῖν δεσμὸν καταγιγνώσκειν ταῦτ’ ἐπιδείκνυμι· ὡσ δὲ τὰ δεδικασμέν’ ἄκυρα ποιεῖν καὶ δεινὸν καὶ ἀνόσιόν ἐστι καὶ δήμου κατάλυσισ, πάντασ ἂν οἶμαι ὁμολογῆσαι. ἡ γὰρ πόλισ ἡμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, νόμοισ καὶ ψηφίσμασιν διοικεῖται. εἰ δή τισ τὰ ψήφῳ κεκριμένα νόμῳ καινῷ λύσει, τί πέρασ ἔσται; ἢ πῶσ τοῦτον δίκαιόν ἐστι νόμον προσαγορεύειν, ἀλλ’ οὐκ ἀνομίαν; ἢ πῶσ οὐ τῆσ μεγίστησ ὀργῆσ ὁ τοιοῦτοσ νομοθέτησ ἄξιόσ ἐστιν;