Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 2:

(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 2:)

τοῦ μὲν ἀγῶνοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοῦ παρόντοσ οὐδ’ ἂν αὐτὸν οἶμαι Τιμοκράτην εἰπεῖν ὡσ αἴτιόσ ἐστιν ἄλλοσ τισ αὐτῷ πλὴν αὐτὸσ αὑτῷ. χρημάτων γὰρ οὐκ ὀλίγων ἀποστερῆσαι βουλόμενοσ τὴν πόλιν, παρὰ πάντασ τοὺσ νόμουσ νόμον εἰσήνεγκεν οὔτ’ ἐπιτήδειον οὔτε δίκαιον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί· ὃσ τὰ μὲν ἄλλ’ ὅσα λυμανεῖται καὶ χεῖρον ἔχειν τὰ κοινὰ ποιήσει, κύριοσ εἰ γενήσεται, τάχα δὴ καθ’ ἕκαστον ἀκούοντεσ ἐμοῦ μαθήσεσθε, ἓν δ’, ὃ μέγιστον ἔχω καὶ προχειρότατον πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν, οὐκ ἀποτρέψομαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION