Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 285:

πρῶτον μέν, ἵνα τῶν τελευταίων πρώτων μνησθῶμεν, Ἀριοβαρζάνην ἐκεῖνον οὐ μόνον αὐτὸν καὶ τοὺσ υἱεῖσ τρεῖσ ὄντασ πάντων ἠξίωσαν ὅσων ἐβουλήθησαν, ἀλλὰ καὶ δύ’ Ἀβυδηνούσ, μισαθηναιοτάτουσ καὶ πονηροτάτουσ ἀνθρώπουσ, προσέθηκαν αὐτῷ Φιλίσκον καὶ Ἀγαυόν. πάλιν Τιμοθέου δόξαντόσ τι ποιῆσαι τῶν δεόντων ὑμῖν, πρὸσ τῷ πάνθ’ ἃ μέγιστ’ ἦν αὐτῷ δοῦναι προσέθηκαν αὐτῷ Φρασιηρίδην καὶ Πολυσθένην, ἀνθρώπουσ οὐδ’ ἐλευθέρουσ, ἀλλ’ ὀλέθρουσ καὶ τοιαῦτα πεποιηκότασ οἱᾶ λέγειν ὀκνήσειεν ἄν τισ εὖ φρονῶν.