Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 217:

τί δὴ συμβαίνει παραυτά, ὅθεν ἐξηλέγχθη τὸ πρᾶγμ’ ἐπ’ αὐτοφώρῳ; ὁ Μέμνων καὶ ὁ Μέντωρ, οἱ κηδεσταὶ τοῦ Ἀρταβάζου, ἄνθρωποι νέοι καὶ κεχρημένοι ἀπροσδοκήτῳ εὐτυχίᾳ τῇ τοῦ Ἀρταβάζου κηδείᾳ, βουλόμενοι τῆσ χώρασ ἄρχειν εὐθὺσ ἐν εἰρήνῃ καὶ τιμᾶσθαι καὶ μὴ πολεμεῖν μηδὲ κινδυνεύειν, πείθουσι τὸν Ἀρτάβαζον τοῦ μὲν τιμωρεῖσθαι τὸν Χαρίδημον ἀφέσθαι, ἀποστεῖλαι δ’ ὑπόσπονδον, διδάσκοντεσ ὡσ ὑμεῖσ, κἂν ἐκεῖνοσ μὴ ’θέλῃ, διαβιβᾶτε καὶ οὐ δυνήσεται κωλύειν.