Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 216:

(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 216:)

αἰσθόμενοσ δ’ οὗ ἦν κακοῦ καὶ λογισμὸν λαβὼν ὅτι ληφθήσεται, κἂν μηδενὶ τῶν ἄλλων, τῷ γε λιμῷ, εἶδεν, εἴτε δή τινοσ εἰπόντοσ εἴτ’ αὐτὸσ συνείσ, ὅτι σωτηρία μόνη γένοιτ’ ἂν αὐτῷ ἥπερ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ σῴζει. ἔστι δ’ αὕτη τίσ; ἡ ὑμετέρα, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἴτε χρὴ φιλανθρωπίαν λέγειν εἴθ’ ὅ τι δήποτε. γνοὺσ δὲ τοῦτο πέμπει τὴν ἐπιστολὴν ὑμῖν, ἧσ ἄξιόν ἐστιν ἀκοῦσαι, βουλόμενοσ διὰ τῆσ ὑποσχέσεωσ τοῦ κομιεῖσθαι Χερρόνησον ὑμῖν, καὶ διὰ τοῦ τὸν Κηφισόδοτον δοκεῖν ἐχθρὸν ὄντα τοῦ Κότυοσ καὶ τοῦ Ἰφικράτουσ ταῦτα βούλεσθαι, τριήρων εὐπορήσασ παρ’ ὑμῶν ἀσφαλῶσ ἐκ τῆσ Ἀσίασ ἀποδρᾶναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION