Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 145:

πᾶσ γὰρ ὁ μήτε δι’ ἔχθραν μήτε δι’ εὔνοιαν μήτε δι’ ἄλλην ἄδικον πρόφασιν μηδεμίαν παρ’ ἃ γιγνώσκει θέμενοσ τὴν ψῆφον εὐσεβεῖ· εἰ γὰρ ἠγνόησέν τι διδασκόμενοσ, τοῦ μὴ συνεῖναι δίκην οὐκ ὀφείλει δοῦναι· ἀλλ’ εἴ τισ εἰδὼσ ἐκείνουσ προδέδωκεν ἢ ἐξαπατᾷ, οὗτόσ ἐστ’ ἔνοχοσ τῇ ἀρᾷ. διόπερ καταρᾶται καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν ὁ κῆρυξ, οὐκ εἴ τινεσ ἐξηπατήθησαν, ἀλλ’ εἴ τισ ἐξαπατᾷ λέγων ἢ βουλὴν ἢ δῆμον ἢ τὴν ἡλιαίαν.