Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 263:

(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 263:)

τοιαῦθ’ ὑβρίζων καὶ τὴν ἀπὸ τῆσ ψυχῆσ πικρίαν καὶ κακόνοιαν, ἣν κατὰ τῶν πολλῶν ὑμῶν ἔχων ἀφανῆ παρ’ ἑαυτῷ περιέρχεται, φανερὰν ἐπὶ τοῦ καιροῦ καθιστάσ. δεῖ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ὑμᾶσ οὕτω νῦν, ὅταν ἐξαπατῶν καὶ φενακίζων ὀδύρηται καὶ κλάῃ καὶ δέηται, ταῦθ’ ὑποβάλλειν αὐτῷ· τοιοῦτοσ γὰρ εἶ, Μειδία· ὑβριστὴσ γὰρ εἶ, οὐκ ἐθέλεισ ἔχειν παρὰ σεαυτῷ τὼ χεῖρε. εἶτα θαυμάζεισ εἰ κακὸσ κακῶσ ἀπολεῖ; ἀλλὰ νομίζεισ ἡμᾶσ μὲν ἀνέξεσθαί σου, αὐτὸσ δὲ τυπτήσειν; καὶ ἡμᾶσ μὲν ἀποψηφιεῖσθαί σου, σὺ δ’ οὐ παύσεσθαι;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION