Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 2 8:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 8:)

περὶ μὲν οὖν τῆσ δυνάμεωσ αὐτῶν, καὶ πῶσ ἔχουσι πρὸσ ἀλλήλασ, εἴρηται σχεδὸν ἱκανῶσ· τῶν δὲ διὰ τοῦ δεικνύναι ἢ φαίνεσθαι δεικνύναι, καθάπερ καὶ ἐν τοῖσ διαλεκτικοῖσ τὸ μὲν ἐπαγωγή ἐστιν, τὸ δὲ συλλογισμόσ, τὸ δὲ φαινόμενοσ συλλογισμόσ, καὶ ἐνταῦθα ὁμοίωσ· ἔστιν γὰρ τὸ μὲν παράδειγμα ἐπαγωγή, τὸ δ’ ἐνθύμημα συλλογισμόσ, τὸ δὲ φαινόμενον ἐνθύμημα φαινόμενοσ συλλογισμόσ. καλῶ δ’ ἐνθύμημα μὲν ῥητορικὸν συλλογισμόν, παράδειγμα δὲ ἐπαγωγὴν ῥητορικήν. πάντεσ δὲ τὰσ πίστεισ ποιοῦνται διὰ τοῦ δεικνύναι ἢ παραδείγματα λέγοντεσ ἢ ἐνθυμήματα, καὶ παρὰ ταῦτα οὐδέν· ὥστ’ εἴπερ καὶ ὅλωσ ἀνάγκη ἢ συλλογιζόμενον ἢ ἐπάγοντα δεικνύναι ὁτιοῦν ἢ ὁντινοῦν δῆλον δ’ ἡμῖν τοῦτο ἐκ τῶν Ἀναλυτικῶν, ἀναγκαῖον ἑκάτερον αὐτῶν ἑκατέρῳ τούτων τὸ αὐτὸ εἶναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION